* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [ər.] klas. 1. Birinin başına gələn bəla və müsibətdən düşmənin sevinib kam alması; bədxahlıq. 2. Tənə, məzəmmət, danlaq. Olmayaydım ol pəri eşqində rüsvayi-cəhan; Çəkməyəydim dustü düşməndən şəmatət kaş ki. S.Ə.Şirvani. Müftəxorluq nə gözəl peşə idi, tutmuş idim; Nə açan üstünü karın, nə şəmatət var idi. M.Ə.Sabir. □ Şəmatət etmək klas. – tənə vurmaq, ayıblamaq, danlamaq, məzəmmətləmək. Bir qədər [gəncə] ağır gəlirdi; İlmək boğaza keçib asılmaq; Təhqir ilə yellənib də qalmaq; Meydanda duran bütün cəmaət; Hərdən edələr ona şəmatət. A.Səhhət.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / şəmatət2 ə. paxıllıq, bədxahlıq.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / şəmatət1 сущ. устар. 1. злорадство (злобная радость при несчастье, неудаче другого). Şəmatət hissi чувство злорадства 2. укор, упрёк, укоризна, порицание; şəmatət etmək kimə упрекать, укорять кого, şəmatət eşitmək kimdən услышать упрёк от кого
Azərbaycanca-rusca lüğət / şəmatət1 [ər.] сущ. клас. 1. садан кьилел атай са мусибатдикай душман шад хьун; масадан писвал кӀан хьун; вили такьун, пехилвал; 2. тегьне, меземмет, ахмур, гъуьнтӀ; şəmatət etmək клас. тегьне авун, гъунтӀ гун, ахмурун, айибун.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / şəmatət