* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [ər. “üfüq” söz. cəmi] şair. 1. Üfüqlər. Məhtab bir şəb idi, hava mişkbar idi; Afaqə nur axardı, səma ləməzar idi. M.Hadi. Hökmfərmadır onda sümtü sükut; Sarmış afaqını dumanlı bulud. A.Səhhət. 2. məc. Aləm, dünya, ölkələr mənasında. Afaqə düşdü ğülğülə hüsnündən, ey qəmər. Nəsimi. Rüsvayi-zəmanə oldu məndən; Afaqə fəsanə oldu məndən. Füzuli. [Şeyx Hadi:] Tutsa afaqı şöleyi-hikmət; Onu duymaz dumanlı gözlər, əvət. H.Cavid.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / afaq2 "apağ" sözünün ərəbləşmiş forması (Zənnimizcə, ə. mənşəli hesab edilən "üfüq" də "apağ"la eyni kökdəndir).
Azərbaycan qadın adlarının izahlı lüğəti. / afaq3 ə. «üfüq» c. 1) üfüqlər; 2) t. aləm, dünya; 3) t. üfüq; 4) t. görüş, bilik dairəsi; 5) t. mənzərə, görünüş; 6) t. perspektiv, gələcək.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / afaq1 [ər. «üfüq» söz. cəmi] сущ. 1. горизонтар; 2. алем, дуьнья, уьлквеяр.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / afaq