* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [fars.] 1. Səs, səda. Avazın yaxşı gəlir, oxuduğun Quran olsa. (Ata. sözü). Həkim özü yaxşıca avaz ilə oxuyurdu. C.Məmmədquluzadə. 2. Hava, ahəng. Aşıq Qərib sözün deyər avazla; Dindirəndə canım alar o, nazla. “Aşıq Qərib”. // Mahnı, nəğmə, xoş səs. Avazın gələndə can bihuş olur; Qurbanam o nazik sədayə, Zeynəb! M.P.Vaqif. Ucalır göylərə elin avazı; Gülür bəxtsizlərin ömrünün yazı. S.Rüstəm. Qopdu dodaqlarından ürək açan bir avaz. M.Müşfiq. □ Avaz etmək – hava ilə oxumaq. Nazənin-nazənin edərsiz avaz; Ruhlar təzələnir, olur sərəfraz. M.P.Vaqif.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / avaz3 f. 1) səs, səda; 2) bağırtı, nərə, qışqırıq; 3) m. şöhrət.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / avaz2 сущ. поэт. 1. песня, пение. Aşıq Qərib sözün deyər avazla ашуг Гариб скажет слово своё песней, sevən ürəyin avazı песня любящего сердца 2. разг. разговор, речь 3. крик. Uçan durnaların qəmli avazı печальный крик улетающих журавлей 4. тон. Avazına uyğun в тон, bu avazda в этом тоне (петь) 5. голос
Azərbaycanca-rusca lüğət / avaz1 is. 1) voix f (səs) ; 2) air m ; 3) rythme m ; 4) harmonie f ; accord m
Azərbaycanca-fransızca lüğət / avaz1 [fars.] сущ. аваз (1. ван; 2. гьава, ванерин сад-садав кьурвал; // мани, хуш ван); avaz etmək аваз авун, аваздалди кӀелун (лугьун).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / avaz