ağnamaq sözü azərbaycan dilində

1 f. 1. Dalı üstə uzanıb ayaqlarını yuxarı qaldıraraq, o üz-bu üzə çevrilmək (bəzi heyvanlar haqqında). Eşşək ağnayır. // məc. dan. Yerə sərilərək üst-başını toza-torpağa sürtüb batırmaq. Uşaqlar tozun içində ağnayırlar. – Günah çamırında ağnayana bax; Onun da baxtına günəş doğulur. M.Araz. Comalaşıb qarışqatək qaynardıq; Yavaş-yavaş bağçalarda ağnardıq… Şəhriyar. 2. məh. Uçmaq, yıxılmaq, dağılmaq, tökülmək. Birinin divarının kərpicləri ağnayıb tökülmüşdü biz durduğumuz yerə tərəf. C.Məmmədquluzadə. Elə bil Qədim dayının üstünə bir dağ ağnayıb töküldü. S.Rəhimov.

1 Divar uçub töküləndə deyirik: divar ağnayıb tökülür. Qədimdə ağmaq feili olub və rus dilinə “свалиться”, “склоняться”kimi tərcümə olunub. Sonra ağ­maq feili ağnamaq şəklində sabitləşib. Sözün qədim kökü ağ kəlməsidir, “yuxarı” anlamı ilə bağlıdır. “Torpağın ağnaması”, “yuxarıdan aşağı tökülməsi” kimi başa düşülə bilər. Ağnamaq sözünün başqa bir mənası heyvanla bağlıdır: o, ayaqlarını yuxarı qaldırır, belini yerə qoyur və sağa-sola hərəkət edir. Ağmaq feilinin “əyilmək, o yan, bu yana meyil etmək”mənası da var. Heyvanın ağna­ma­sı, adamın axsaması (əsli: ağsamaq olub) ağ sözünün əyilmək mənası ilə bağ­lı­dır. -sa şəkilçisi meyil bildirən feillər düzəldir (susamaq – “suya meyil etmək” və s.). Ağna və axsa sözlərində də şəkilçi əyilməyə meyili ifadə etmək vəzifəsini yerinə yetirir. 

1 переваливаться, переворачиваться с боку на бок, валандаться

2 1 глаг. разг. 1. валяться на спине, ворочаться с боку на бок (о животных) 2. перен. валяться на земле, валяться в грязи (о человеке), переворачиваться, перекатываться с боку на бок 2 глаг. разрушаться, разрушиться, разваливаться, развалиться, обваливаться, обвалиться; обрушиваться, обрушиться. Çayın qırağı ağnayıb töküldü обвалился берег реки, qaya ağnayıb скала обрушилась

1 f. to wallow; to fall* / to roll over and over

1 f. 1) retourner (se) ; renverser (se) (o üz bu üzə çevrilmək) ; 2) abattre (s’) ; affaisser (s’) ; crouler vt ; effondrer (s’) ; écrouler (s’) (yıxılmaq, dağılmaq, tökülmək) ; tomber vi (ê) en ruines

1 гл. 1. къатадун (далудихъ яргъи хьана, кӀвачер цавузна и патахъ, а патахъди элкъуьн); eşşək ağnayır ламра къатадзава; // пер. рах. чилел яргъи хьана вичи-вич накьвадай, руьхъведай ктадун, кьацӀурун (мес. аялди); 2. нугъ. уьцӀуьн, чукӀун, аватун (мес. цлан керпичар).