* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. məh. Dərz bağlamaq üçün biçinçinin biçib bağladığı sünbül toplusu. [Hüseyn:] Marquşa, bəs özgə vədə beş bafadan bağlayırdın? Ə.Vəliyev. Qırmızı yaylıqlı kəndli … bağladığı bafanı alıb, Büləndin yanına gəldi. Ə.Əbülhəsən.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / bafa1 Fars mənşəlidir, məsdəri baftən (bağlamaq)dir, orağın birdəfəyə kəsdiyi ot (taxıl) dəstəsinə (bir əl tutumuna) deyirlər. Bizdə orun işlənib, oraq sözü ilə qohum olub. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / bafa1 сущ. нугъ. бафа (цуьлер кутӀунун патал гвен гуьдайда гвена кутӀуннавай техилдин кьилер).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / bafa(Ağdam, Bərdə, Cəbrayıl, Füzuli, Gədəbəy, İmişli, Qarakilsə, Qazax, Quba, Oğuz, Salyan, Şəki, Şəmkir, Tovuz, Zəngilan) 1. bir neçə çəngədən ibarət biçilmiş taxıl və ya ot bağlaması (Cəbrayıl, Füzuli, Şəmkir, Tovuz). – Bafaları yığıf dərz bağlerıx (Şəmkir); – Dörd bafadan bir dərz olur (Füzuli); – Bişdix’cən bafeyi belə qoyurux, yığırıx üçün-beşin bəndəmni:f dərz bağle:rıx (Tovuz); – Beş bafa bir dərz əmələ gətirir (Cəbrayıl) 2. dərz (Şəki)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.