bihal sözü azərbaycan dilində

1 zərf və sif. [fars. bi… və ər. hal] 1. Halsız, taqətsiz, yorulmuş, əldən düşmüş; üzgün, zəif. Bihal yıxılmaq. – Sübh vaxtında bir qoca çaqqal; Aclıq etmişdi çox onu bihal. S.Ə.Şirvani. Kərbəlayı Qulaməli, hacının bu sözlərini eşidəndə, uca sövtlə hönkürüb, bihal dizi üstə çökdü. Ə.Haqverdiyev. Əjdər bihal uzanmalı oldu… S.Rəhman. 2. Özündən getmiş, ürəyi keçmiş, bayğın. □ Bihal olmaq – özündən getmək, bayılmaq. [Kəblə Fatma:] Nazlını bir fənd ilə dilə tutdum, amma, vallah, o qədər ağlayıb ki, az qalıb ki, bihal olsun. C.Məmmədquluzadə. [Əbdül:] Sara xanımın halı fənalaşır, bihal olub, tez həkim lazımdır. C.Cabbarlı.

2 BİHAL(ƏT) f. və ə. halsız, taqətsiz, yorğun.

1 bihal bax balsız

1 слабый, обессилевший от болезни

2 I прил. слабый, бессильный, изнеможённый, немощный. Bihal olmaq обессилеть

1 s. bax halsız

1 [fars. bi... və ər. hal] нареч., прил. бейгьал (1. гьал алачир, гьалсуз; 2. вич-вичелай фенвай, рикӀ хъуьтуьл хьанвай, чӀур хьанвай; bihal olmaq бейгьал хьун, вич-вичелай фин, чӀур хьун).