* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. Əmr, hökm, sərəncam. Təlaq tamam olduqda, şahın buyruğu ilə onların [hərəmlərin] kəbin kağızlarını Xacə Mübarək yırtdı. M.F.Axundzadə. Biçarə muzdurun damarları qurudu ki, indicə yaranalın buyruğu ilə Həsənəli bəyin özünü tutub, qazamata göndərəcəkdir. S.M.Qənizadə. □ Buyruq qulu köhn. – hər bir əmr və hökmü korkorana yerinə yetirməyə hazır olan adam haqqında. [Kəmalüddövlə:] Beləliklə, biz … din rəhbərinin buyruq qulu olaraq azadlıq nemətlərindən məhrumuq. M.F.Axundzadə. Buyruq vermək – əmr vermək, sərəncam vermək. [Molla İbrahim Xəlil] …Molla Həmid qabağına gələndən sonra, bu növ ilə ona buyruq verir. M.F.Axundzadə. BUYRUQÇUis. 1. Buyruq verən, əmr verən. 2. Xidmətçi, buyruq icra edən işçi. Sən olmusan keçi qaytaran əl buyruqçusu. S.Rəhimov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / buyruq1 сущ. разг. 1. приказ, приказание, распоряжение, веление, повеление; buyruq vermək распоряжаться, распорядиться (отдать распоряжение о чем-л.) 2. поручение, наказ. Buyruğa can-başla əməl etmək с готовностью выполнять поручения ◊ buyruğumda durarsan ты у меня попляшешь (будешь выполнять все мои поручения); buyruğunda durmaq kimin быть, находиться в распоряжении кого
Azərbaycanca-rusca lüğət / buyruq1 сущ. буйругъ, эмир, гьукум; // buyruq qulu куьгьн. буйругъдин лукӀ, гьар са буйругъ, эмир кьилиз акъудиз гьазур тир касдин гьакъинда; buyruq vermək буйругъ гун, эмир гун.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / buyruq