* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [ər.] Keçmişdə: üstdən geyilən uzun ətəkli, enli, düyməsiz geyim. Qocalarımız, cavanlarımız uzun börk qoyardılar, təpəçuxa və cübbə geyərdilər. Ə.Qəmküsar. [Vəzir Xacə Məsuda:] Buyur, tez mənim qırmızı cübbəmi versinlər, kəhər atımı yəhərləsinlər, eşitdinmi? M.F.Axundzadə. Uzun tirmə cübbə geymiş məmurlar [vəliəhdi] əhatə etmişlər. P.Makulu.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / cübbə2 ə. uzun ətəkli, enli üst geyimi.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / cübbə2 сущ. этногр. джуббе; мантия (длинная широкая одежда в виде плаща). Cübbə geyinmək (geymək) носить мантию, джуббе
Azərbaycanca-rusca lüğət / cübbə1 [ər.] сущ. ценер яргъи, дуьгмеяр квачир винелай алукӀдай пек (итимрин).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / cübbə