* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [ər.] 1. Meyit, ölü bədəni. …Dar ağaclarından asılmış yırğalanan qara cəsədlər görür, ürəkparçalayan ana fəryadı eşidirdim. M.Rzaquluzadə. Vuruşmada tələbələrdən biri öldü. Camaat və tələbələr onun qanını üzünə sürtüb fəryad qopara-qopara cəsədi mədrəsəyə apardılar. P.Makulu. 2. Bədən. Ta cəsədin cida olmayıb candan; Bil özünü artıq sultandan, xandan. M.P.Vaqif. Oğrun-oğrun daldalardan baxırsan; Alırsan cəsəddən canı, sevdiyim! Aşıq Ələsgər.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / cəsəd2 ə. 1) bədən, gövdə; 2) meyit.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / cəsəd1 Meyit kəlməsi ilə sinonimdir, ərəbcədir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / cəsəd2 I сущ. 1. труп (мертвое тело человека или животного). İnsan cəsədi человеческий труп, heyvan cəsədi труп животного, öldürülənlərin cəsədləri трупы убитых, eybəcər hala salınmış cəsəd обезображенный труп, cəsədlərin basdırılması захоронение трупов, cəsədin çürüməsi (iylənməsi) гниение (разложение) трупа 2. разг. тело (организм) человека или животного в его внешних проявлениях, туловище, корпус человека. İri (ağır) cəsəd крупное (тяжелое) тело, zəif cəsəd слабое тело, cansız cəsəd безжизненное тело, soyuqdan donmuş cəsədi kimin закоченевшее от холода тело чье II прил. трупный. Cəsəd (meyit) qoxusu трупный запах ◊ quru cəsəd кожа да кости (очень худой); cəsədi var canı yox см. quru cəsəd
Azərbaycanca-rusca lüğət / cəsəd1 [ər.] сущ. 1. мейит, кьенвай жендек (беден); 2. жендек, тан, беден.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / cəsəd