* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [ər.] Kef, zövq-səfa, ləzzətli həyat. Dövlətliləriz, məqsədimiz eyşü səfadır; Mehmanlarımız büsbütün ərbabi-qinadır. M.Ə.Sabir. Yoxsullar boğulurkən; Bu qanlı, yaslı vayda; Xaqan dalmışdı eyşə; Bağlardakı sarayda. Ə.Cavad. [Xanlar] badələri qaldırıb, bir-birinə mədhlər deyib eyşi davam etdirirdilər. S.Rəhimov. □ Eyş etmək – kef çəkmək. Gülşəndə, Seyyid, içdim o şirinləb ilə mey; Eyş eylədim çəməndə bu gün xosrovanə mən. S.Ə.Şirvani.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / eyş2 ə. 1) yaşayış, yaşama, məişət; 2) eyş, işrət, kef, nəşə.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / eyş2 сущ. устар. удовольствие, блаженство, наслаждение; eyş etmək блаженствовать
Azərbaycanca-rusca lüğət / eyş1 [ər.] сущ. кеф, сафа, кеф-кефият, лезетлу уьмуьр (яшайиш); eyş etmək кефер авун, кефер чӀугун.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / eyş