heyvani sözü azərbaycan dilində

1 sif. [ər.] 1. Heyvan ətindən, südündən, yağından və s.-dən hazırlanan, alınan; üzvi. Heyvani maddələr. Heyvani məhsullardan ancaq süddə şəkər vardır. 2. Heyvana (heyvanlara) xas olan; heyvana aid olan; qeyri-şüuri. Heyvani həyat. – [Məhbusi] düşünürdü. Bir az iş gecikərsə bütün həyatı və taleyinin təhlükə altına düşəcəyi onu qorxudur, qəlbində heyvani bir vahimə oyadırdı. M.İbrahimov. Kamal [qorxaqlığa] çoxdan qalib gəlmiş, sonra bu ibtidai heyvani qorxaqlığa özü nə qədər gülmüşdü. M.Rzaquluzadə. // məc. Şəhvani, cismani. Heyvani hisslər. – [Qətibə:] Hüsaməddin anlamamışdır ki, mən heç kəsə satılmamışam. Lakin o bilmir ki, o özü bir qadının quru vədəsinə və özünün heyvani bir düşüncəsi xatirinə bir məmləkəti satmaq üzrədir. M.S.Ordubadi.

2 ə. heyvana mənsub, heyvandan olan.

1 прил. 1. животный: 1) добываемый из органических веществ; получаемый от животных. Heyvani yağlar животные жиры, heyvani maddələr животные вещества, heyvani nişasta животный крахмал, heyvani zəhər животный яд 2) присущий животному (животным); такой, как у животного; только физиологический, не контролируемый сознанием, разумом. Heyvani qorxu животный страх, heyvani nifrət животная ненависть 2) перен. грубый, низменный. Heyvani instinkt животный инстинкт, heyvani hiss животное чувство, heyvani şəhvət животная страсть 2. скотский: 1) такой как у скота; неопрятный, нечистоплотный. Heyvani həyat sürmək (həyat tərzi keçirmək) вести скотский образ жизни 2) грубый, низменный, тупой 3) непорядочный, низкий, подлый. Heyvani hərəkət скотский поступок 3. звериный: 1) присущий, свойственный зверю, как у зверя. Heyvani səslə bağırmaq кричать звериным голосом 2) зверский, жестокий, свирепый. Heyvani adət (vərdiş) звериный обычай, heyvani xislət звериные нравы

1 s. brutal, brute, animal; bestial; ~ qorxu animal / blind fear; ~ arzular animal desires; ~ qəddarlıq bestial cruelty

1 sif. brutal, -e, animal, -e ; bestial, -e ; ~ arzular désirs m pl animaux

1 [ər.] прил. 1. гьайвандин якӀукай, некӀедикай, гъеридикай гьазурнавай (къачунвай); гьайвандин; 2. гайвандиз (гьайванриз) хас тир; гьайванриз талукь тир; гьайвандин хьтин (мес. яшайиш); // пер. бедендин, ашервилин (мес. гьиссер).