* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 sif. və zərf 1. Huşu, yaddaşı olmayan, yadında şey qalmayan; unutqan, hafizəsiz, fikridağınıq. Huşsuz adam. – [Xudayar qazıya:] [Zeynəb] o qədər dəlidi ki, o qədər huşsuzdu ki, qorxuram ki, lap dana, deyə ki, mən oğlumu heç vəkil eləməmişəm. C.Məmmədquluzadə. 2. Huşunu itirmiş, huşu olmayan; bayılmış, bayğın. Xəstə huşsuz haldadır. – Kəndlilər … gördülər ki, Molla Qasım meyiti qucaqlayaraq huşsuz uzanmışdır. S.S.Axundov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / huşsuz1 1. рассеянный, беспамятный, забывчивый; 2. бессознательный; 3. бессознательно;
Azərbaycanca-rusca lüğət / huşsuz2 прил. 1. рассеянный, забывчивый. Huşsuz adam рассеянный человек. Gör necə huşsuzsan какой ты забывчивый 2. бессознательный, бесчувственный. Huşsuz halda в бессознательном состоянии ◊ huşsuz olmaq: 1. быть забывчивым; 2. быть в бессознательном состоянии, быть без сознания
Azərbaycanca-rusca lüğət / huşsuz1 прил. 1. рикӀел затӀ аламукь тийир, рикӀел хуьз тежер, фад рикӀелай алатдай, фикирар акахьай, мукьуфсуз; 2. вич-вичел алачир, бейгьуш.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / huşsuz