* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 sif. Süst, ölgün, ətalətli, həvəssiz, heç bir şeydən ruhlanmayan, təsirlənməyən. Ruhsuz adam. Ruhsuz (z.) danışmaq. – Nə gurultu, nə küy, nə səs vardır; Bir neçə ruhsuz qəfəs vardır. A.Səhhət. Yaşamaz eşqsiz, ruhsuz sənətkar; Onun varlığı da quru sümükdür. S.Vurğun.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / ruhsuz2 I прил. бездушный (не содержащий, не выражающий живого чувства, холодный); бесчувственный. Ruhsuz adamlar бездушные люди II нареч. бездушно
Azərbaycanca-rusca lüğət / ruhsuz1 sif. inanimé, -e ; sans expression, sans vie, terne (baxış haqq.) ; apathique, indolent, -e ; indifférent, -e
Azərbaycanca-fransızca lüğət / ruhsuz1 прил. чанда руьгь авачир, гьевес (ашкъи) авачир, суст, лепеш, кьийи-кьиян, са куьнини эсер тийир.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / ruhsuz