* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. Axmaq, başıboş, gic; duzsuz (zarafatla yüngül söyüş məqamında işlənir). [Cəbi:] Bir mənə deyən gərək ki, ay həpənd, sən nə girmisən meydana. N.Vəzirov. [Qazı Xudayar bəyə:] Bəli, gətdiyin iki girvənkə qənddi, zornan övrəti gətirib qatırıq sənin qoynuva. Get, ay həpənd! C.Məmmədquluzadə.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / həpənd2 I сущ. разг. пошляк (тот, кто склонен к пошлости) II прил. пошлый, низкий (ничтожный в духовном, нравственном отношении)
Azərbaycanca-rusca lüğət / həpənd