kora sözü azərbaycan dilində

Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.

I (Ağdam, Başkeçid, Bolnisi, Borçalı, Böyük Qarakilsə, Daşkəsən, Gədəbəy, Gəncə, Xanlar, Kəlbəcər, Qazax, Şəmkir, Tərtər, Tovuz) mıx. – Duhara çalmağa biriki kora verginən yazarpeşədən (Gədəbəy); – Bı kora yoğundu, ağacı dağıder (Qazax); – Koroyu kəlpətinnən çıxardellar (Borçalı); – Koroyu atın əyağına nala çalerıx (Daşkəsən); – Dəmirçilər ki qayrer, ona biz kora deyerix’ (Qazax) II (Quba) topa. – Alma korası ular da, alma korası III (Cəbrayıl) təzə doğulmuş quzular saxlanılan yer. – Apar o quzunu da at korıya, qoy orda qalsın IV (Böyük Qarakilsə, Füzuli, Meğri) kin, ədavət. – Biz nə biləx’ ki, Cəbrayıl yüzbaşının ürəyində kora var (Meğri); – Korası varmış, dayna (Füzuli) ◊ Kora saxlamax – kin saxlamaq. – Əli yaman kora saxlıyan adamdı (Böyük Qarakilsə)