* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 sif. [ər.] Üzrü olan, üzürlü, səbəbli. Həm o babətdə də biz məzuruq; Çünkü biz tərbiyəyə məmuruq. A.Səhhət. [Şeyx Sənan:] Məni, şeyxim, bağışla, məzurəm. H.Cavid. □ Məzur görmək (saymaq, tutmaq) – üzürlü hesab etmək, üzrünü qəbul etmək, səbəbli saymaq. [Student:] Sizi narahat etməyə məcbur qaldım, məni məzur görünüz. Çəmənzəminli. [Şeyda:] Atamın da səhvi orasındadır ki, bizi həmişə uşaq cərgəsində qoyur, məni məzur tutun. B.Bayramov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / məzur2 MƏ’ZUR ə. üzrlü, səbəbli.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / məzur1 Ərəbcə üzr sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / məzur2 устар. прил. 1. уважительный (такой, который может быть принят во внимание). Məzur səbəb уважительная причина 2. простительный (такой, который можно простить, извинить); məzur görmək (saymaq) считать уважительным
Azərbaycanca-rusca lüğət / məzur1 [ər.] прил. уьзуьр (себеб) авай, уьзуьрлу, себеблу; məzur görmək (saymaq, tutmaq) уьзуьрлу гьисабун (кьун), себеблу яз гьисабун.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / məzur