* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 sif. klas. Qarma-qarışıq, hərcmərc, iğtişaşlı. Belə vilayəti dağıtsın Tarı; Ziyadə məğşuşdur Ərəs kənarı. Q.Zakir. 2. Halı özündə olmayan, əhvalı pozğun; bikef, kefsiz, halsız. Yağır yağış, məğşuşdur əhvalım; Komamız sübhədək giryan olubdur. Aşıq Mehdi. [Gülnisə:] Bəhram! Halın məğşuşdur, nə olub məyər, oğlum! C.Cabbarlı.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / məğşuş2 ə. 1) qarışıq; 2) saxta; 3) m. qarışıqlıq, şuluqluq.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / məğşuş1 Ərəbcə iğtişaş sözü ilə kökdaşdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / məğşuş1 прил. устар. 1. смешанный (образовавшийся путём смешения чего-л. разнородного) 2. смутный: 1) полный беспорядков, мятежей; мятежный 2) полный волнений, тревожный, беспокойный
Azərbaycanca-rusca lüğət / məğşuş1 прил. клас. 1. алаш-булаш, сад-садак акахьай, акьаж-акьаж тир, чалпачух; 2. гьалар чӀуру; бейкеф, гьалсуз, кефсуз.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / məğşuş