* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
Sözün tezliyi - sözün mətnlərdə hansı tezliklə rast gəlinmə göstəricisidir. Bu rəgəm 1 000 000 söz arasında sözün neçə dəfə meydana gəlməsini göstərir.
2007 | •••••••••••••••••••• | 0.42 |
2011 | ••••• | 0.09 |
2012 | ••••• | 0.09 |
2013 | •••••••••••••• | 0.29 |
2019 | •••••••••••••• | 0.28 |
2020 | ••••••• | 0.13 |
1 is. [fars.] 1. Minik üçün istifadə edilən heyvanların belinə qoyulan içi saman, ya küləşlə dolu primitiv yəhər. Ağa, palanı çox gözəl xalçadan tikilmiş bir uzunqulaq minmişdi. M.S.Ordubadi. 2. Keçmişdə: hambalların dallarına qoyduqları xüsusi yastıq. Bir palan tikdir, yüngül taylardan-zaddan daşı, hamballıq elə. (Nağıl). Burda döngələrin yeri darısqal; Oturmuş palanın üstündə hambal. S.Vurğun. 3. məc. dan. Qalın, ağır, kobud geyim haqqında. Bu palto deyil, palandır.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / palan2 is. [“plan” sözünün danışıqda işlədilən təhrif olunmuş forması] Şəhərin bir neçə evdən ibarət hissəsi; məhəllə, küçə. [Hacı Cəfər:] Mən çıxarmayacağam, pristav çıxardacaq, odur bax, palanın tinində durubdur. N.Vəzirov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / palan1 Farscadır, bizdə bağırçaq sözü işlədilib, “yəhər” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / palan2 1 сущ. 1. вьючное седло. Palan qoymaq прикреплять седло 2. в прошлом: спинная подушка носильщиков, грузчиков ◊ köhnə palan içi tökmək ворошить старое 2 сущ. простореч. улица, квартал
Azərbaycanca-rusca lüğət / palan1 i. 1. (yük daşımaq üçün) pack-saddle; 2. (hamballarda) back pillow (for loaders)
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / palan1 [“plan” sözünün danışıqda işlədilən təhrif olunmuş forması] сущ. шегьердин са шумуд кӀваликай ибарат тир пай; мягьле, куьче.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / palan2 [fars.] сущ. 1. палан, алух (ламран, балкӀандин ва мс. далудал эцигдай); 2. виликра гьамбалри далудал эцигдай гъвечӀи хъуьцуьган; 3. пер. рах. залан, къалин, кубут, шалта хьтин пекинин гьакъинда.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / palanf. 1) minik heyvanlarının belinə qoyulan primitiv yəhər; 2) hambalların dallarına qoyduqları yastıq.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti(Bakı, Salyan) küçə. – Suraxanı palanının tinindəki öyləri uçurdub tıramvay çəkillər (Bakı)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.