* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. 1. Bir şeyə bu və ya digər bir şəkil vermək üçün onun içinə keçirilən alət; ülgü. Papaq qəlibi. Çəkmə qəlibi. Qəlibə çəkmək (salmaq, vurmaq). 2. Tökmə vasitəsilə müəyyən formalı şeylər hazırlamaq üçün içərisi həmin formaya uyğun şəkildə düzəldilmiş qab, alət (bu qablara ərgin və ya horra halında tökülən maddə soyuduqdan və ya quruduqdan sonra həmin qabın içinin şəklini alır). Qırma qəlibi. Güllə qəlibi. Hürufat qəlibi. Kərpic qəlibi. Sabun qəlibi. 3. Qəlibdən çıxmış, qəlib vasitəsilə hazırlanmış şey. Bir qəlib sabun. ◊ Qəlibdən-qəlibə girmək yaxud min qəlibə girmək – öz şəkil və simasını teztez dəyişmək, dondan-dona girmək.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / qəlib1 Yunan mənşəlidir, “forma” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / qəlib1 1. форма, модель, колодка; 2. войлок для покрытия юрты, кошма, фетр; 3. строительная опалубка;
Azərbaycanca-rusca lüğət / qəlib2 1 I сущ. 1. форма. тех. Tökmə qəlibi литейная форма, qəlib doldurma заливка формы, qəliblərin hazırlanması изготовление форм 2. формовка. Kərpic qəlibi кирпичная формовка 3. оттиск, слепок. Qəlibin işlənməsi обработка оттиска, anatomik qəlib анатомический оттиск, qəlibin götürülməsi снятие оттиска, mum qəlib восковой оттиск 4. колодка. Tormoz qəlibi тормозная колодка, çəkmə qəlibləri сапожные колодки II прил. 1. формовой (пригодный для отливки и выделки изделий в формах). Qəlib torpağı формовая земля 2. формовочный. тех. Qəlib qatışığı формовочная смесь, qəlib maşını формовочная машина, qəlib korputu формовочная болванка, qəlib gili формовочная глина, qəlib torpağı формовочная земля; qəlib qumu формовочный песок 3. калибровый, калибровочный. Qəlib dəzgahı калибровочный станок, qəlib karotajı геол. калибровый каротаж; qəlib sökmə строит. раскружаливание, qəlib tiri топляк, qəlibdən çıxarma распалубка, qəlibə çəkmək натянуть на колодку, qəlibə salmaq надевать, надеть на колодку ◊ qəlibdən qəlibə girmək часто менять свой вид; qəlibini dəyişdirmək: 1. менять оболочку; 2. менять своё лицо, подлаживаться 2 сущ. диал. войлок для покрытия юрты, кошма
Azərbaycanca-rusca lüğət / qəlib1 I. i. 1. (ayaqqabı üçün) last, bootlast, boot-tree; ayaqqabını ~ə vurmaq to put* shoes on the last, to have* shoes lasted / stretched; 2. (papaq üçün) block 3. tex. mould, cast II. i. thick felt for covering yurta (nomad tent)
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / qəlib1 сущ. 1. кӀалуб; corab qəlibi гуьлуьтдин кӀалуб; papaq qəlibi бармакдин кӀалуб; qəlibə çəkmək кӀалубдиз ягъун (чӀугун), кӀалубдал акьалжун; 2. кӀалубдай акъатай, кӀалубда ттуна авур; bir qəlib sabun са кӀалуб запун; 3. кьулар; kərpic qəlibi керпичрин кӀалуб, керпичар атӀудай кьулар; ** qəlibdən qəlibə girmək (min qəlibə girmək) кӀалуб дегишун, вичин шикил (суфат, гьал) фад-фад дегишун.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / qəlib(Cəbrayıl, Füzuli, Göyçay, Kürdəmir, Laçın, Sabirabad, Zəngilan) keçə. – Alaçığın üsdünə yaxşı qəlib çəkmişdilər (Zəngilan); – Qəlib olmasa, tərəkəmə dolammaz (Cəbrayıl)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.