Obastan-ın layihəsi
Sözlük © 2020
* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
Sözün tezliyi - sözün mətnlərdə hansı tezliklə rast gəlinmə göstəricisidir. Bu rəgəm 1 000 000 söz arasında sözün neçə dəfə meydana gəlməsini göstərir.
| 2010 | ••••••••••• | 0.09 |
| 2012 | ••••••••••• | 0.09 |
| 2014 | •••••••••••••••••••• | 0.17 |
| 2019 | ••••••••••••••••• | 0.14 |
1 is. [ər.] 1. klas. Toz, torpaq. 2. məc. Kədər, dərd, qəm, qüssə. Getdi o köhnə qubari ki, gözümdə var idi. Heyran xanım. Zülmətin yer üzünü qaplaması; Qəlblərdə oyandırırdı qubar. C.Cabbarlı. Keçər ürək dərdi, könül qubarı; Gəl etmə meydançada cövlan, ayrılıq. N.Rəfibəyli. □ Qubar bağlamaq – bax qubarlanmaq. Qubar etmək (eyləmək) – kədərləndirmək, qəmləndirmək, dərdləndirmək. Göz yaşı tökdükcə könül; Dəxi də çox qubar eylər. Q.Zakir. İndi Mədəd muzdur şərtnamələrini xatırladıqca, onun ürəyində qubar etməyə başlayırdı. S.Rəhimov. Qubar olmaq – böyük dərd olmaq. Kədərin toplanıb qubar oldu; Nazənin cisminə məzar oldu. A.Səhhət.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / qubar1 Ərəb mənşəlidir (əsli: qübar), “toz”, “torpaq” mənalarında işlədilir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / qubar1 QUBAR – SEVİNC Zülmətin yer üzünü qaplaması; Qəlblərdə oyandırırdı qubar (C.Cabbarlı); Gözlərində sevinc işartısı vardı (S.Qədirzadə).
Azərbaycan dilinin antonimlər lüğəti / qubar1 сущ. 1. поэт. прах, пыль 2. печаль, грусть, горесть, скорбь, тоска ◊ qubar bağlamaq см. qubarlanmaq; könlünü qubar etmək (eləmək) наводить, навести грусть, печалить, опечалить кого; könlü (ürəyi) qubar olmaq быть грустным, печальным, иметь свинец на сердце, на душе (о тяжёлом, гнетущем душевном состоянии)
Azərbaycanca-rusca lüğət / qubar1 is. poussière f, restes m pl ; tristesse f, chagrin m, affliction f
Azərbaycanca-fransızca lüğət / qubar1 [ər.] сущ. 1. клас. руг, накьв; 2. пер. дерт, гъам; // qubar bağlamaq кил. qubarlanmaq; qubar etmək (eyləmək) дертлу авун, гъамлу авун, сугъуларун; qubar olmaq чӀехи дерт хьун.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / qubarərəb. qübar 1. Toz. 2. Məcazi mənada: kədər, dərd, qəm, qüssə. Dastanlarda həm həqiqi, həm məcazi mənada işlənir. Kərəməm, yollarım toz, qubar oldu, Boran oldu, çovğun oldu, qar oldu. Dost bağında heyva oldu, nar oldu, Bu il bizim bağlar qoralı düşdü. (“Əsli və Kərəm”) * Əlimdən aldılar gülüzlü yarı, Artdı ürəyimin qəmi, qubarı. Ürəyimdə sönmür eşqimin narı, Yar eşqilə dolanıram məzarı. (“Əsli və Kərəm”)
Azərbaycan dastanlarının leksikasıər. qübar 1. Toz. 2. Məcazi mənada: kədər, dərd, qəm, qüssə. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Dastanlarda həm həqiqi, həm məcazi mənada işlənir. Ürəyi qubar elədi. Dəlilər yadına düşdü. (“Koroğlunun Qars səfəri”) * Səksənində sinir yenər dizinə, Doxsanında qubar qonar gözünə, Koroğlu der, çünki yetdin yüzünə, Uca dağ başında kola bənzərsən. (Əndəlib Qaracadaği “Şeirlər məcmuəsi”)
Azərbaycan dastanlarının leksikasıə. bax qübar.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğətinarın torpaq; qəm, kədər, qüssə.
Azərbaycan qadın adlarının izahlı lüğəti.
Obastan-ın layihəsi
Sözlük © 2020