Qıraq sözü azərbaycan dilində

1 is. 1. Bir şeyin kənarı, həddi, son xətti, yan tərəfi, yanı. Stolun qırağı. Bağlar yol qırağı ilə uzanıb gedir. – Sağ əlimi masanın qırağına dayayıb durdum. A.Şaiq. Firidun xırmanın qırağında hələ döyülməmiş buğda tayasının yanında uzanmışdı. M.İbrahimov. □ Özünü qırağa vermək – kənara çəkilmək, bir yana çəkilmək. // Haşiyə, kənar. Bezin qırağı. Xalçanın qırağı. – Qırağına bax, bezini al. (Ata. sözü). 2. Sahil, kənar. Balıqçılar qayıq ilə qırağa çıxdılar. Dəniz qırağında gəzmək. – Gözüm yollarda qalmışdır; Xəbər yox Kür qırağından. S.Vurğun. 3. sif. Kənar, yad, özgə. Stolun başında bir nəfər də olsun qıraq adam yox idi. M.S.Ordubadi.

1 Qır sözü “kənar” demək olub. Ondan da qıraq əmələ gəlib. Görünür, qır həm də feil kimi işlədilib ki, -aq şəkilçisi onu sifətə çevirib. Qırmaq feili ilə qohumdur, “qırılan (qurtaran, kənar)” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

1 sahil — kənar

2 kənar — yan

3 kənar — yad — özgə

4 1. QIRAQ (müxtəlif mənalarda: bir şeyin kənarı, yanı) Yolun qırağı ilə xırdaca arx axırdı və arxın qırağında da bir nəfər qoca kişi çömbəlib saqqalının xınasını yuyurdu (Ə.Haqverdiyev); KƏNAR [Vaqif:] Dağların döşündən yollar çəkilsin; Yollar kənarında güllər əkilsin (S.Vurğun); YAN Qulu ..ehtiyatla quyunun yanına uzanıb diqqətlə baxdı (A.Şaiq). 2. qıraq bax sahil 3. qıraq bax yad I 1 4. qıraq bax ucqar 5. qıraq bax haşiyə

1 QIRAQ – ORTA Sağ əlimi masanın qırağına dayayıb durdum (A.Şaiq); Qulam bu dəfə arxa tərəfdə yox, ortada, qurşağa qədər suyun içində oturdu (S.Qədirzadə). QIRAQ – DOST Dəryada çıraq yanar; Baxdıqca iraq yanar; Yar yarına qovuşsa; Dost gülər, qıraq yanar (Bayatı).

1 1. край (стола, доски, книги и т.д.); 2. берег; 3. чужой, посторонний;

2 I сущ. 1. край. Uçurumun qırağında на краю обрыва (пропасти), səkinin qırağı ilə getmək идти по краю тротуара 2. опушка. Meşənin qırağı опушка леса 3. обрез, кромка. Qızıl qıraq kitab книга с золотым обрезом 4. геогр. оконечность. Burunun cənub qırağı южная оконечность мыса 5. окраина. Kəndin lap qırağında на самой окраине деревни 6. обочина, боковая часть. Qıraqla getmək ехать обочиной 7. разг. берег. Dənizin qırağı берег моря 8. сторона II прил. 1. чужой, посторонний. Qıraq adamlar чужие люди 2. побочный; qıraq durmaq сторониться чего-л., держаться, быть в стороне (от какого-л. дела), не вмешиваться во что-л.; qırağa atmaq отбросить в сторону; qıraqda qalmaq оставаться в стороне; qıraqda durmaq сторониться, стоять в стороне; qıraqdan baxmaq смотреть со стороны, не принимать участия

1 I. i. 1. edge; bank; suyun qırağı the water’s edge; 2. (dənizin) shore; dənizin qırağı seashore; 3. (çayın, gölün) bank; çayın qırağında on the bank of the river; 4. (kəndin, şəhərin və s.) outskirts pl.; kəndin qırağında on the outskirts of the village II. s. strange; ~ adamlar strangers: ~ yerdə elsewhere, somewhere else

1 is. bout m, extrémité f, bord m ; périphérie f

1 сущ. 1. къерех, регъел (мес. вацӀун, гьуьлуьн, фан); къвал (мес. столдин, рекьин); гьеже (мес. гамунин); // özünü qırağa vermək са къерехдихъ хьун, къерехдихъ къекъечӀун, са патахъ хьун, хкечӀун; 2. прил. къерехдин, патан, ччара (мес. кас).

1 kenar, kıyı