* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
Sözün tezliyi - sözün mətnlərdə hansı tezliklə rast gəlinmə göstəricisidir. Bu rəgəm 1 000 000 söz arasında sözün neçə dəfə meydana gəlməsini göstərir.
2005 | •••••••• | 0.67 |
2006 | •••••• | 0.45 |
2007 | ••• | 0.21 |
2009 | •••• | 0.32 |
2010 | •••••• | 0.45 |
2011 | • | 0.09 |
2012 | •••••••••••••••••••• | 1.72 |
2013 | ••••••••••• | 0.88 |
2014 | •••••••••••• | 1.03 |
2015 | •••••• | 0.51 |
2016 | ••••• | 0.35 |
2017 | •••••••• | 0.65 |
2018 | ••••••••••••• | 1.05 |
2019 | •••• | 0.28 |
2020 | •••• | 0.27 |
1 sif. və zərf [ər.] Daimi yaşayış yeri olmayan, daimi məşğuliyyəti olmayan, səfalət içərisində yaşayan; avara, sərgərdan, sərsəri, veyil. Səfil adam. Səfil həyat sürmək. Səfil yaşamaq. – [Cavanşir bəy Dilaraya:] Sən o səfil rəssamdan əl çək! Ə.Məmmədxanlı. [Zeynal:] Mən əvvəlki səfil və rəzil həyatdan tamamilə əl çəkib sənə tərəf gəlirəm. S.Hüseyn. Ata-ana nazı ilə böyümüş Budaq indi çox şeyə tamarzı qalırdı. O, avara, səfil və sərgərdan həyat sürürdü. Ə.Vəliyev. // İs. mənasında. Dedik ki, torpaqda nə səfil, nə ac; Nə də bir kimsəsiz görünsün gərək! S.Vurğun. // Acınacaqlı, müsibətli, fəlakətli; səfalətli. [Qutluq:] Sən də məni məhv et, rica edirəm. Məni bu səfil həyatın əlindən qurtar. M.S.Ordubadi.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / səfil5 SƏFİL, SƏRGƏRDAN Mən kiməm dilənçi, səfil, sərgərdan; Vətəni əlindən çıxmış bir insan (Ə.Kürçaylı); DƏRBƏDƏR Səni sevməkdə haqlı bir şair; Edəcək dərdi dərbədər, gözəlim (S.Rüstəm); DILĞIR (məh.) Nizami qoşunu da bir dılğıra tapşırıblar (S.Rəhimov); HƏRCAYİ [Sitarə:] Bilməm məni kimə həml etdi də? Hərcayi soqaq qadınlarınamı (A.Şaiq); SƏRSƏRİ (bax).
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti / səfil1 1. жалкий, несчастный; 2. низкий, презренный; 3. бедственный, отверженный; 4. изгой, бродяга;
Azərbaycanca-rusca lüğət / səfil2 I сущ. 1. скиталец, скиталица 2. отверженный, отверженная; отверженный человек II прил. 1. скитальческий. Səfil həyat скитальческая жизнь 2. бездомный. Səfil adam бездомный человек 3. отверженный, изгнанный из общества, отвергнутый обществом; səfil həyat sürmək скитаться (не иметь постоянного места жительства, работы, своего дома, семьи)
Azərbaycanca-rusca lüğət / səfil1 I. i. outcast; vagrant, tramp; wretch, wretched man*; ~ olmaq to be* a vagrant / wretched man* II. s. vagrant, pitiful, pitiable; poor, miserable; unhappy, unfortunate; ~ həyat a vagrant life, a miserable life; ~ həyat sürmək to live a vagrant life
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / səfil1 [ər.] прил. нареч. сефил; яшамиш жедай чка (кӀвал-югъ, кӀвалах) авачиз гьакӀ гьатнавай, къекъвераг хьиз яшамиш жезвай; авара; // муьскӀуьн, мусибатрив ацӀай (мес. уьмуьр).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / səfilə. səfalət çəkən, yoxsulluq, ehtiyac içində yaşayan.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti