* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. Üst-üstə yığılmış ot, taxıl, saman, odun və s. qalağı (yığını). Taxıl tayası. Küləş tayası. – Bir tərəfdən tayanın dibində su bardağı, çörək düyünçəsi, əyin paltarı və bir neçə boş çuval. C.Məmmədquluzadə. Evin yanında bir taya təndir odunu var idi. B.Talıblı. □ Taya basmaq (vurmaq) – taxılı, odunu və s.-ni bir yerə toplayıb taya düzəltmək. Pambıqdan taya vurmaq. – Məşədi İslam taya basırdı. Mir Cəlal. Bir taya – çox, çoxlu. Bir taya çirk paltar.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / taya2 I сущ. 1. стог (большая копна), скирд (большой стог продолговатой формы). Ot tayası стог сена, küləş tayası скирд соломы 2. омёт (большая куча, в которую складывается оставшаяся после обмолота солома) II прил. стоговой. Taya otu стоговое сено; tayaya vurmaq стоговать, застоговать (уложить, сложить, сметать в стог), скирдовать, заскирдовать (сложить в скирды сено, солому, снопы и т.п.); tayalara vurulmaq стоговаться, быть застогованным (сметанным в стога), скирдоваться, быть заскирдованным ◊ bir taya целая кипа, целая куча, целый ворох; tayada iynə kimi (itmək) как иголка в стогу сена (исчезнуть, затеряться)
Azərbaycanca-rusca lüğət / taya1 сущ. 1. марк, маркв; ot tayası векьин марк; 2. кӀунт (мес. техилдин); 3. хара (мес. кӀарасрин); taya basmaq (vurmaq) а) маркуниз ягъун, маркуна ттун, марк эцигун; б) кӀунтӀуниз ягъун, кӀунтӀ авун; в) харадиз ягъун, хара авун.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / taya