* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [ər.] Əsli-əsası olmayan fikir; xəyal. // Yersiz qorxu, vahimə, şübhə. Gözü qəmzən gəlib can qəsdinə, amma budur vəhmim; Düşə nahəq yerə qanlar iki sərdar arasında. Q.Zakir. Allah, Allah, nədir bu tufanlar? Az qalır vəhmdən çıxa canlar. M.Ə.Sabir. □ Vəhm etmək – qorxmaq, ehtiyat etmək. Vəhm etdi ki, olsa yarə vasil; Nöqsan ola canü cahə hasil. Füzuli.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / vəhm1 Ərəbcə vahimə sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / vəhm1 сущ. 1. необоснованный страх, боязнь, напрасное опасение 2. сомнение, мрачные мысли 3. подозрение; vəhm etmək бояться, остерегаться, vəhmə düşmək подозревать, опасаться; vəhmə qatılmaq быть в страхе, страшиться, подозревать
Azərbaycanca-rusca lüğət / vəhm1 [ər.] сущ. асул-бине авачир фикир; хиял; // гьакӀан кичӀевал, кичӀ, шак; vəhm etmək кичӀе хьун, игьтият авун.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / vəhm\ – insanın bir inancı və yaxud öz xəyalında qurduğu bir fikri, həqiqətə uyub-uymadığına əhəmiyyət vermədən israrla müdafiə etmək, yaxud var olmayan bir şeyi var olaraq qəbul etmək deməkdir. Vəhmin əsas qaynağı insanın öz nəfsidir. İslam dininiə görə isə insan vəhmdən mümkün olduğu qədər uzaq durmalıdır. Sufilər arasında da vəhmin bir müridin sülukuna böyük maneə olması görüşünün tərəfdarları əksəriyyət təşkil edir.
Fəlsəfə terminlərinin izahlı lüğətiVƏHM(Ə) ə. 1) qorxu, vahimə, təhlükə; 2) şübhə, tərəddüd; 3) əsassız fikir, batil fikir.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti