* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 sif. və is. 1. Çox xəsis, çox tamahkar, acgöz. Xalıqverdiyə görə Mirzə Cəmil çox xəsis, göy, zıqqı adamdı. Ə.Vəliyev. 2. Ağırxasiyyətli, zəhlətökən, zəhləaparan. Elə bir zıqqıdır ki, dindirəsi deyil.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / zıqqı1 ZIQQI – ƏLİAÇIQ Xalıqverdiyevə görə Mirzə Cəmil çox xəsis, göy, zıqqı adamdır (Ə.Vəliyev); Ürəyi təmiz, əliaçıq qadındır (“Azərbaycan”).
Azərbaycan dilinin antonimlər lüğəti / zıqqı2 разг. I сущ. скупой, скупец, скряга, жадина, жадюга II прил. 1. скупой 2. назойливый, надоедливый, навязчивый
Azərbaycanca-rusca lüğət / zıqqı1 s. d.d. 1. (xəsis) miser, skinflint, niggard; 2. (zəhlətökən) boring; ~ adam a bore; 3. (daim zıqqıldayan) whimpering, (uşaq) sniveling, whining
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / zıqqı1 1) is. avare m, f, grigou m fam, ladre m, f ; 2) sif. avare, radin, -e fam ; importun, -e, embêtant, -e
Azərbaycanca-fransızca lüğət / zıqqı1 прил., сущ. 1. гзаф мискьи, темягькар, вил ичӀи; 2. залан къилихдин, залан хесетдин, зегьле тухудай.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / zıqqıI (Ağdam, Bakı, Kürdəmir, Şəki) bax zıqqi. – Zıqqı adamın malı çıxınca canı çıxsa yaxşıdı (Şəki) II (Bakı, Kürdəmir, Salyan) çoxdanışan. – Zıqqı adam çox danışar, adamın baş-qulağın aparar (Salyan)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.