* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [fars.] 1. klas. Yer, torpaq. Əhlizəmanə qanına çox təşnədir, zəmin; Qanın kimin tökərsə fələk, ol zaman içər. Füzuli. Bəhri-silabtək zəminü zəman; Cünbuşə gəldi, qopdu bir tufan. M.Ə.Sabir. □ Ruyi-zəmin klas. – yer üzü, dünya, aləm. 2. Üzərində şəkil, naxış salınan əsas rəng, ton, yer; fon. 3. məc. kit. Bir şeyin, hadisənin cərəyan etdiyi əsas şərait, mühit, vəziyyət, imkan. İctimai zəmin. Məsələyə beynəlxalq hadisələr zəminində baxmaq lazımdır. – Hər bir fərdin istedadı kollektiv zəmində çiçəklənib meyvə verə bilər. S.Rəhimov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / zəmin2 ZƏMİN1 ə. zamin olma, boynuna götürmə; zaminlik, zəmanət. ZƏMİN2 f. bax zəminə (1-ci – 4-cü mənalarda).
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / zəmin1 сущ. 1. устар. земля, почва 2. перен. основа, основание, почва 3. фон 4. предпосылка ◊ zəmin yaratmaq подготовить почву для чего-л.
Azərbaycanca-rusca lüğət / zəmin1 i. 1. (yer) ground; 2. (dayaq nöqtəsi) ground, base, foundation; möhkəm ~ üzərində dayanmaq to stand* upon sure ground; ~ hazırlamaq to pave the way (for); 3. workground, background; tarixi ~ historical background; ~ olmaq (bir şey üçün) to serve as a background for smth.
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / zəmin1 is. 1) sol m, terrain m ; 2) base f, fondement m (dayaq nöqtəsi) ; möhkəm ~ üzərinə dayanmaq tenir (se) sur une base sûre (solide) ; ~ yaratmaq préparer la voie, préparer le terrain, ouvrir la voie
Azərbaycanca-fransızca lüğət / zəmin1 [fars.] сущ. 1. клас. ччил, накьв; 2. асас ранг, тон, чка; фон (шикилдин, нехишдин); 3. пер. са затӀ, са вакъиа кьиле фейи асул шараит, везият, имкан.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / zəmin