* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 ərş – göy, asiman, zəmin – yer, torpaq Yer-göy. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Bir ah çəkdim ərşi-zəminə düşdü, Ələm oxu bir-birinə ötüşdü. Namə gəlib Çənlibeldə yetişdi, Mən bir yarın iqrarına gəlmişəm. (“El şairləri”)
Azərbaycan dastanlarının leksikası / ərşi-zəmin