* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [fars.] zool. Əsasən cəmdəklə qidalanan itkimilər ailəsindən vəhşi heyvan. Çaqqal var gödən çıxarır, qurdun adı bədnamdır. (Ata. sözü). [Ömər koxa] …qapıbacalarda ləngiyən mal-qaranın mələşməsinə qulaq asar, Kürün bəri üzündəki tülkülərin, çaqqalların vaqqıltısını dinləyərdi. İ.Şıxlı. ◊ Çaqqal yağışı – günəşli havada yağan irigilə yağış.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / çaqqal1 Qədim hind sözüdür, çox dillərdə işlədilir, bizə fars dilindən keçib, bununla yanaşı, çiya böru sözü də işlədilib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / çaqqal1 ÇAQQAL (zool.) Görmüşəm nüsxədə bir türfə misal; Əyyami-sabaqdə bir qurd, bir çaqqal (Q.Zakir); ŞƏĞAL (arx.) Qurd isə, şəğal isə biyabanda olurdu; Şəhr içrə bu heyvanlarına şükr, xudaya! (M.Ə.Sabir).
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti / çaqqal2 I сущ. шакал: 1. хищное, похожее на волка, животное сем. псовых, питающееся преимущественно падалью. Çaqqalların ulaşması вой шакалов 2. перен. шельма, хитрюга; пройдоха, подлец; негодяй II прил. шакалий: 1. принадлежащий шакалу. Çaqqal dərisi шакалья шкура, çaqqal izləri шакальи следы 2. состоящий из шакалов. Çaqqal sürüsü шакалья стая 3. свойственный шакалу. Çaqqal vərdişi (adəti) шакальи повадки ◊ çaqqal yağışı слепой дождь, грибной дождь (дождь, идущий при свете солнца); çaqqal kimi ulamaq выть как шакал; meşə çaqqalsız olmaz в семье не без урода; çaqqal sürütməsi eləmək задавать, задать берёзовую кашу (наказать розгами, высечь); çaqqal var gödən sökür (yırtır) qurdun adı bədnam есть шакал брюхо рвёт, про волка же молва идёт; xalqa it hürəndə mənə çaqqal hürər (говорят, когда кого-то задевает недостойный человек; буквально: когда на людей лают собаки, на меня лает шакал)
Azərbaycanca-rusca lüğət / çaqqal1 [fars.] сущ. зоол. чакъал, чӀакьал; // чакъалдин; çaqqal dərisi чакъалдин хам; ** çaqqal yağışı къуьрен марф, пехърен мехъер (рагъ алай юкъуз къвадай ири стӀалрин марф); çaqqal yağışı yağır пер. рах. къуьрен марф къвазва, севре балаяр хазва.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / çaqqal(Qəbələ, Oğuz) kiçik qotman ◊ Çaqqala vurmax – qotmanlamaq, qotman halında yığmaq. – Nəsir çaldığı otu çaqqala vurdu
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.