* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. 1. bot. Qalın ətli və xətvari yarpaqları olan, təbabətdə işlədilən çoxillik ot-bitki; aloe. Əzvay çoxillik tropik və ya subtropik bitkilərdən olub, yoğun, uzun və kənarı diş-diş (tikanlı) ətli yarpaqlara malikdir. R.Əliyev. 2. Bu bitkinin yarpaqlarından alınan acı dadlı, qara və bərk maddə (xalq arasında dərman kimi işlədilir). Əzvay bitkisinin yarpaqlarından alınan şirəni qurutduqda yaşılımtraq-qonur kütlə alınır. Ona əzvay deyilir. M.Qasımov. 3. məc. dan. Acıdil, ətiacı adam haqqında. // Söyüş yerində işlənir. [Molla Fərəc:] Ay Nəsir bəy, bu əzvay oğlu əzvay haradan gəldi, kefimizə soğan doğradı? M.Əliyev. 4. məc. məh. Aciz, əlindən heç bir iş gəlməyən adam haqqında. Əzvayın biridir.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / əzvay1 Bəzi dialektlərdə işlədilir. Qazax dilində “boşboğaz”, “aciz” mənalarını verir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / əzvay2 I сущ. бот. алоэ: 1. многолетнее тропическое травянистое растение сем. лилейных; столетник 2. сок этого растения, употребляемый в медицине; сабур II прил. перен. 1. злоязычный, злоречивый, язвительный 2. беспомощный
Azərbaycanca-rusca lüğət / əzvay1 i. 1. bot. aloe; 2. tib. aloes pl.; 3. məc. (ətiacıadam) unpleasant / repulsive person
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / əzvay1 is. 1) bot. aloès \-s\] m ; 2) tib. aloès médicinal ; 3) məc. homme m bilieux
Azərbaycanca-fransızca lüğət / əzvay1 сущ. 1. бот. алоэ; 2. гьа набататдин пешерикай хкуддай гзаф туькьуьл, кӀеви затӀ (дарман); 3. пер. рах. туькьуьл азва хьтин, мецел агъу алай, гзаф туькьуьл мез авай, туькьуьл кас; 4. пер. нугъ. ажуз, кьийи-кьиян, гъиляй са карни текъвер кас.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / əzvayI (Ağdam, Bakı, Gəncə, Göyçay, Kürdəmir) 1. aciz, iş bacaramayan 2. tənbəl II (Bakı, Kürdəmir, Salyan) acıdil. – Bizim bu Ağavərdi çox əzvaydu (Bakı)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.