* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. Adətən evin, otağın, ya otaqların ön tərəfində, üstüörtülü, qabağı açıq balkon; seyvan. Məşuqə eyvanın bağa tərəf baxan küncünə gəlib gözləməyə başladı. S.Rəhimov. Həmin günün axşamı Pərşan öz evlərində Qaraşı eyvanın o başına çəkib əhvalatı nəql etdi. M.İbrahimov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / eyvan2 f. 1) köşk, qəsr; 2) böyük salon; 3) balkon.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / eyvan3 1. Köşk, qəsr. 2. Böyük otaq. 3. Balkon. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Dastanda 2-ci mənada işlənir. Namərdlər durar iraq, Mərdlər üçün arxa, dayaq, Büllur şüşə, eyvan otaq, Döşəməyə xalısı var. (“Düratın itməyi”)
Azərbaycan dastanlarının leksikası / eyvan2 EYVAN (evin, otağın qabaq və yan tərəfində binaya bitişik olan yer) Məcid əlində ov tüfəngi eyvanda görünür (H.Abbaszadə); ARTIRMA Güləbətin ancaq indi otaqla həyətin arasındakı balaca qaranlıq artırmadakı taxta kürsünü, üstündəki sabunlanmış paltarla dolu tası, yanındakı isti su buğlanan iri qazanı, yerdəki yuyulmamış paltarları gördü (M.İbrahimov); BALKON Ev sahibi balkonda stol qoyub, çay süfrəsi saldı (Mir Cəlal); SEYVAN Seyvanın qur ucada; Kor möhtac quru cada; Gülgəzin göz yaşından; Qalmadı quru cada (Bayatı); VERANDA Qəmər verandanı səliqəyə saldıqca mahnının sözlərini təkrar edir (S.Rəhimov).
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti / eyvan