* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [ər.] Bayraq (adətən dini ayinlərdə işlədilən bayraq).
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / ələm2 is. [ər.] Dərd, qəm, kədər, qüssə. Ələm, məşəqqət adamı tez qocaldır. – Canə yetdim aləmi-hicran ilə, ey zalim! Rəhm qıl, canım üçün var isə bir dərmanın. Füzuli. Cəm olsa yanımda tamam sənəmlər; Dağılmaz könlümdən fikrü ələmlər. M.P.Vaqif. Qəhrəmanın gözləri yaşarmışdı, səsində dərin bir ələm və təəssüf duyulurdu. H.Nəzərli.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / ələm4 ƏLƏM1 ə. 1) ağrı, dərd, sıxıntı; 2) kədər, qəm, qüssə. ƏLƏM2 ə. 1) əlamət, nişan, işarə; 2) bayraq. Ə’LƏM ə. ən elmli, ən bilikli; daha elmli, daha bilikli.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / ələm1 ƏLƏM – NƏŞƏ Keçdim artıq gülə-gülə mən ələmdən nəşəyə (S.Rüstəm).
Azərbaycan dilinin antonimlər lüğəti / ələm1 ƏLƏM I is. [ ər. ] Kədər, qəm, qüssə, dərd. Ələmlər qəlbinə sirdaş kəsildi; Nə dilin açıldı, nə üzün güldü (B.Azəroğlu). ƏLƏM II is. [ ər. ] Bayraq. Atların qulaqları oldu ələm; Quyruğu oldu qələm (“Qaçaq Nəbi”).
Azərbaycan dilinin omonimlər lüğəti / ələm2 1 сущ. скорбь, глубокая печаль, горесть 2 сущ. хоругвь (у магометан: знамя с изображением руки, носимое во время религиозных шествий)
Azərbaycanca-rusca lüğət / ələm1 is. chagrin m, tristesse f, affliction f, douleur f, souffrance f ; gonfalon m
Azərbaycanca-fransızca lüğət / ələmI (Salyan) kəşkül. – Ələm dəbrişdə olardı II (Göyçay) üst dodağın ortasındakı çökək yer
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.