* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 f. 1. Oxumaq, ötmək (xoruz, beçə, qırqovul haqqında). Xoruz banlayır. – Bir qarının bir xoruzu var idi; Hər gün obaşdandan o banlar idi. A.Səhhət. Haradasa, xarabalıqda doğrudan da bir xoruz banlayırdı. Ə.Məmmədxanlı. 2. məc. Qışqırmaq, bağırmaq. Bir də görürsən ki, olub heyvərə; Əlli uşaq banladı birdən-birə. M.Ə.Sabir. Odur ki, hürriyyətinisvan deyə, şəst ilə banladım. C.Cabbarlı. // dan. Birdən yerindən danışmaq, qışqırmaq. Nə banlayırsan oradan.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / banlamaq1 1. Güman edirəm ki, bağırmaq, böyürmək, bəyirmək, banlatmaq tipli sözlər tarixi baxımından qohumluq əlaqələrinə malikdir, onların etimoloji kökü ba hissəsidir. Bu etimonun mənasını mənbələrdə tapa bilmədim, ehtimal ki, bağır (ciyər), boğaz anlayışları ilə əlaqədar bir söz olub. 2. Banq farsca səs deməkdir, q samiti ixtisara düşdüyündən söz ban+la formasında sabitləşib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / banlamaq1 гл. 1. эверун, уь-уь авун, гьараюн (кӀекре, ачкарди); 2. пер. гьараюн, цӀвагъун; // рах. гьараюн, чкадилай рахун.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / banlamaq