bağırmaq sözü azərbaycan dilində

1 f. 1. Bərk qışqırmaq, çığırmaq. Mən əzilən bir sinfin hayqıran; Haq bağıran sədasından yarandım. M.Müşfiq. [Səriyyə xala] bağırmaq, ağlamaq istəyir, bacarmırdı. M.İbrahimov. Xaspolad bir də ucadan bağırdı. M.Hüseyn. □ Bar-bar bağırmaq – şiddətlə, var gücü ilə çığırmaq. [Kərim baba:] – Bu şələni hara töküm? – deyə bar-bar bağırdı. A.Şaiq. 2. Böyürmək, nərə çəkmək. Bir az daha irəliləmişdim ki, birdən-birə pələng yerindən sıçrayıb bağıra-bağıra (z.) üstümə gəldi. A.Şaiq. 3. Ağlamaq, haray salmaq, fəryad etmək. Bağırmaqdan uşağın az qala ürəyi partlamışdı.

1 Nə qədər qəribə olsa, bu söz bağır kəlməsi ilə eyni kökə malikdir.Adam hirslənəndə ağ bağırda bərk qızışma baş verir və insan qışqırmaq yolu ilə sanki bağrını sakitləşdirməyə çalışır. Ağ bağır hiss-həyəcan mənbəyidir, mənbələrdə o, qəzəb sözünün sinonimi kimi də işlədilib. İkinci mülahizə də mümkündür: oğlaq bəyirir, inək böyürür, adam bağırır. Bunların hamısı eyni sözün müxtəlif formaları­dır. Çağır və çığır, çənə və çeynə kimi sözlər də həmin qəlib üzrə yaranıb. Burada daxili fleksiya əlamətlərinin şahidi oluruq. Bağırmaq sözü boğaz kəlməsi ilə də qohum ola bilər, “boğazdan çıxan səs” mənasını əks etdirir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

1 qışqırmaq — çığırmaq — böyürmək

2 ağlamaq — haraylamaq

3 bağırmaq bax 1. çığırmaq; 2. böyürmək

1 BAĞIRMAQ – SUSMAQ Səriyyə xala bağırmaq, ağlamaq istəyir, bacarmırdı (M.İbrahimov); Bu hay-küydə susmağı lazım bildi.

1 орать, реветь

2 глаг. реветь: 1. издавать рев (о животных) 2. громко говорить, петь, кричать; орать, вопить. Ağrıdan bağırmaq кричать от боли, bağırmaq kimə, kimin üstünə реветь, орать на кого

1 f. to yell; to shout; to howl; barbar ~ to shout / to yell at the top of one’s voice

1 f. gueuler vi ; crier à tue-tête (barbar ~) ; mugir vi (öküz və s haqq.)

1 гл. 1. гьараюн, кӀевиз гьараюн, цӀвагъун; 2. ар ягъун, арун, къив чӀугун; 3. шехьун, гьарай кутун, цӀугъун.

1 bağırmak