* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [ər.] Söyləmə, demə, danışma. □ İrad eləmək (etmək) – demək, söyləmək. İngiltərə vaizi Ser Deterdinq öz moizələrinin birində irad edirmiş ki, dünyada neft iki qisimdir. C.Məmmədquluzadə. [Xarrat:] Əfəndim, irad etdiyim bu sözlər xilafi-həqiqət ki deyildir? T.Ş.Simurq. [Kərəmov:] Orada nitq irad elədi, qəzetə düşdü, indi də budur, qayıdır, deməli, təzədən düşəcəyik işə. S.Rəhman.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / irad2 is. [ər.] Nöqsan, kəsir, eyib, qüsur. □ İrad eləmək (tutmaq, saymaq) – nöqsan tutmaq, kəsrini, eybini demək. Hicran edibdi könlümü bərbad, ağlaram; Çoxlar tutar bu halıma irad, ağlaram. X.Natəvan. …Böyüklərə irad tutmaq özü bir xatadır. C.Məmmədquluzadə. Dilara … gülə-gülə anasına irad tutmuşdu… M.İbrahimov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / irad4 ə. 1) gətirmə, götürmə; 2) bir mülk və ya yerin məhsulundan və icarəyə verilməsindən əldə edilən gəlir; 3) məhsul və ya icarə haqqı gətirən əkin və ya mülk; 4) nöqsan, səhv; 5) söyləmə, danışma, demə. İradi-nitq nitq söyləmə.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / irad2 1 сущ. устар. говорение, высказывание; irad eləmək говорить; nitq irad eləmək держать (произносить) речь; выступить с речью 2 сущ. замечание. Tənqidi iradlar критические замечания, rəyçinin iradları замечания рецензента; irad tutmaq kimə nəyi указывать, указать на чьи-л. недостатки; придираться, придраться (обвинять, упрекать, упрекнуть кого-л. в чем-л.), делать, сделать замечание кому-л.
Azərbaycanca-rusca lüğət / irad1 i.: ~ etmək to speak*, to utter; nitq ~ etmək to make* / deliver a speech; ~ tutmaq to point out a defect, to rebute (d.), to find* fault (with), to cavil (at); Siz mənim hər sözümə irad tutursunuz You cavil at my every word
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / irad1 is. ~ etmək moquer (se) de, railler vt, bafouer vt ; ~ tutmaq chercher chicane à qn ; prendre pour prétexte qch
Azərbaycanca-fransızca lüğət / irad1 [ər.] сущ. ирад, айиб, синих, нукьсан; irad eləmək (tutmaq, saymaq) ирад авун (кьун), нукьсан кьун, айибар (кимивилер, нукьсанар) лугьун.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / irad2 [ər.] сущ. лугьун, рахун, луькӀуьнун; // irad eləmək (etmək) лугьун.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / irad