* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. 1. Zənn, şübhə, güman. 2. Çətinlik, maneə, əngəl, çətin vəziyyət. İşgildən çıxmaq. □ İşgil olmaq (törətmək) – mane olmaq, əngəl yaratmaq. İşgil törətmək onun köhnə peşəsidir. İşgilə düşmək – çətinliyə, çətin vəziyyətə düşmək. İşgilə salmaq – əngələ salmaq. Ol badəni kim, əqlimi başdan aparıbdır; Sandın məni, mən sadədili işgilə saldın. Qövsi. 3. məc. Çatışmazlıq, nöqsan, əngəl. [Mirzə Dadaş:] Camaat, görürsünüz ki, bu oğlanın başında bir balaca işgil var. N.Vəzirov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / işgil2 is. məh. dan. 1. Cəftə, qarmaq. [Kosa] … şüşənin sınıq yerindən əlini içəriyə saldı və işgili tərpətdi. S.Rəhimov. 2. Arabanın qolu ilə boyunduruğu birləşdirən nazik ağac. // Arabanın təkəri çıxmamaq üçün oxunun ucuna keçirilən ağac parçası.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / işgil1 1 I сущ. 1. шпингалет (металлическая задвижка для запирания створок окна, двери и т.п.) 2. тех. шпонка (соединительная деталь в каком-л. устройстве, механизме и т.п.) II прил. шпоночный. İşgil kəskisi шпоночный резец; işgil dəzgahı шпоночный станок 2 сущ. 1. уловка, увёртка, хитрость 2. затруднение, загвоздка, препятствие. İşgilə düşmək попадать, попасть в затруднительное положение, işgilə salmaq kimi доставлять, доставить затруднения кому, işgil törətmək создавать, создать затруднения, yaranmış işgili aradan qaldırmaq преодолеть возникшее затруднение; işgildə olmaq быть в затруднении 3. дефект, изъян
Azərbaycanca-rusca lüğət / işgil1 сущ. нугъ. рах. 1. шефте, чефте, кӀар, къармах; 2. викӀин кӀар; 3. арабадин чарх алай гигинин кӀуфуз ядай ккун (чарх алат тавун патал).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / işgil2 сущ. 1. шак, гиман, зенд; 2. четинвал, манийвал, энгел, четин везият; işgil olmaq (törətmək) маний хьун, манийвалун, энгелвалун; işgilə düşmək кӀеве гьатун, кӀеве акӀун, четин везиятда гьатун; işgilə salmaq кӀеве ттун, энгелвал авун; 3. пер. кимивал, нукьсан, рехне, энгел.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / işgilI (Cəbrayıl, Meğri) bax işkil I. – Qapının işgilin yavaçcə vurdum, girdim yerimə (Meğri); – Fe:ruz içəri girib işgili vurdu (Cəbrayıl) II (Ağcabədi, Ağdam, Barana, Göyçay, Kürdəmir, Qazax, Oğuz, Şəki) bax işkil II. – Kəllər ülküf, arava:n işgili sınıtdı (Şəki) III (Tərtər) kotanın hissələrindən birinin adı IV (Qax) kəmərin qaşı. – Habınnan iləri kəmər vurardıx belinə, qizil də oluydu, qumuş da, kəmərin də işgili oluydu
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.