* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. 1. zool. Bədən quruluşuna görə insana yaxın olan məməli heyvan. 2. məc. Çox çirkin adam haqqında. Lap meymundur. 3. məc. Başqalarını yamsılayan, təqlidini çıxardan adam haqqında.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / meymun2 ə. 1) uğurlu; xoşbəxt; gözəl; 2) meymun.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / meymun1 MEYMUN (zool.) [Ağa Zaman həkim:] Axır, necə eyləyim ağa? Meymunu yadımdan çıxara bilmirəm (M.F.Axundzadə); HƏMDUNƏ (arx.) (böyük meymun) Molla Salman: Ağa, tamam dağların heyvanatı meymun şəklinə, böyük həmdunələr sifətinə dönüb.. (M.F.Axundzadə).
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti / meymun2 I сущ. обезьяна: 1. млекопитающее, наиболее близкое к человеку по строению тела. İnsanabənzər meymun человекообразная обезьяна 2. перен. о том, кто гримасничает, кривляется 3. об очень некрасивом человеке II прил. обезьяний. Meymun cəldliyi ilə с обезьяньей ловкостью
Azərbaycanca-rusca lüğət / meymun1 сущ. 1. зоол. маймун, гъургъа; dişi meymun диши маймун; // маймундин, гъургъадин; meymun dərisi маймундин хам; 2. пер. гзаф кӀвечи, кфир, маймундиз ухшар касдин гьакъинда; 3. пер. масадан чӀалар ахъайдай, масадан амалар тикрар ийидай касдин гьакъинда.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / meymun