* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
Sözün tezliyi - sözün mətnlərdə hansı tezliklə rast gəlinmə göstəricisidir. Bu rəgəm 1 000 000 söz arasında sözün neçə dəfə meydana gəlməsini göstərir.
2002 | •••••••••••••••••••• | 61.67 |
2003 | ••••••••••••• | 37.40 |
2004 | ••••••••••• | 32.34 |
2005 | •••••••• | 23.62 |
2006 | •••••••••• | 29.06 |
2007 | •••••••••• | 29.39 |
2008 | •••••••••• | 30.21 |
2009 | ••••••••••• | 32.80 |
2010 | •••••••••••• | 35.13 |
2011 | ••••••••••••• | 38.26 |
2012 | •••••••••••••••••• | 52.58 |
2013 | •••••••• | 22.90 |
2014 | •••••••••••• | 35.70 |
2015 | ••••• | 14.12 |
2016 | •••••• | 17.53 |
2017 | •••••••• | 21.79 |
2018 | •••••••• | 21.87 |
2019 | •••••••• | 23.92 |
2020 | •••••••••• | 30.76 |
1 is. [fars. “əmirzadə”nin ixtisarı] 1. tar. Şəxs adlarından sonra gəldikdə şahzadəlik, əvvəl gəldikdə isə rütbə bildirir; məs.: Sam mirzə, Abbas mirzə, Əbubəkr mirzə. 2. köhn. Savadlı adam. Mirzələr qəzet yazıb; Aşıqlar dastan eləyib. Aşıq Ələsgər. // Bu kimi adamlara ehtiramla müraciət məqamında işlədilir. [Mir Hadi:] Mirzə, yəqin ki, cənablarınızın elmi-təvarixdən xəbəri var. Qantəmir. [Hüseyn:] Xeyr, mirzə, tanımıram, mən heç bu cür adam görməmişəm. S.Rəhman. // Savadlı, elmli, bilikli, hörmətli şəxslərin adlarına əlavə edilir. Mirzə Fətəli Axundzadə. – [Səhhət:] Mirzə Cəlil damcıdan; Axı ümman yaratdı. B.Vahabzadə. 3. Keçmişdə yazı-pozu işləri ilə məşğul olan adam; katib. [Nisə xanım:] Sən köhnə vəzirin oğlu Mirzə Səlimi gətirib özünə mirzə eləmisən. M.F.Axundzadə. [Toğrul:] Dərhal mirzəsini çağırıb, Qızıl Arslana məktub göndərdi. M.S.Ordubadi.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / mirzə1 1. MİRZƏ [Nisə xanım:] Onun ağzı deyil mənim mirzəmi qovdura (M.F.Axundzadə); KARGÜZAR Yarın icraiyyə komitəsinin sədri idarədən bir kargüzar göndərmişdi (T.Ş.Simürğ); KATİB Atabəy öz katibi kiçik Buğanı çağınb tapşırdı: – Həbsə alman caniləri möhkəm saxlayın (M.S.Ordubadi). 2. mirzə bax müəllim
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti / mirzə1 1. до революции титул людей, получивших образование или занимавших небольшие государственные должности; 2. писарь, письмоводитель, секретарь, учитель; 3. царевич (с приставкой "мирза" после собственного имени);
Azərbaycanca-rusca lüğət / mirzə2 сущ. мирза: 1. до 1917 г.: титул людей, получивших образование или занимавших небольшие государственные должности 2. писарь, письмоводитель, секретарь 3. учитель 4. истор. приставка, обозначавшая: “царевич” и ставившаяся после собственного имени, напр.: Abbas Mirzə Аббас Мирза
Azərbaycanca-rusca lüğət / mirzə1 [fars. “əmirzadə”nin ixtisarı] сущ. мирзе (1. ист. ксарин тӀварарилай кьулухъ лугьудамаз шагьзадавал, вилик лугьудамаз чин къалурда; 2. куьгьн. савадлу кас; чирвилер авай, илимлу, гьуьрметлу ксарин тӀварцӀиз алава ийидай гаф; мес. Mirzə Ələkbər Sabir Мирзе Элекбер Сабир; 3. виликра кхьинрин крар ийидай кас; катиб).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / mirzəf. əsli ə. «əmir» və f. «zadə» 1) şəxs adından sonra gəldikdə şahzadəlik, əvvəl gəldikdə isə rütbə bildirir; 2) savadlı adam; 3) yazı-pozu ilə məşğul olan // katib.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğətiI (Gəncə) qayın II (Qazax) balıq adı
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti."əmir" və "zadə" sözlərinin birləşməsindən düzəlmiş və "əmir oğlu, əmir nəslindən olan" mənasındadır. Sonralar "hörmətli, möhtərəm; savadlı, oxumuş, katib" mənalarında da işlənmişdir. "Mirzə" əsl addan əvvəl gələndə "savadlı, oxumuş" mənasında ləqəb, sonra gələndə isə titul bildirir: Mirzə Cəlil, Sam Mirzə.
Azərbaycan kişi adlarının izahlı lüğəti