* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [ər.] 1. Xəstəlik, naxoşluq, azar. Hər mərəz çarəsini eyləmək asandır, təbib! Mərəzi-eşqə nə tədbir, nə dərmanın var? M.Ə.Sabir. [Gülbadamın] uşaqlıqdan çiçək mərəzinə mübtəla olmağı üzündən məlum edirdi. N.Nərimanov. 2. məc. “Adət, vərdiş” mənasında. Deyinmək onun mərəzidir. – Mətləb Mozalan kəndinin sümüyündə olan bu mərəz üstündədir. S.Rəhimov. Bağır Cabbarzadə ilə zarafat eləmək bir mərəz idi və bu mərəz Cəfərə də sirayət eləmişdi. S.Rəhman. 3. Altıaylıq tazı. Tazı altı ayda mərəz olardı, yəni tazılıq həddinə çatardı. H.Sarabski.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / mərəz2 ə. 1) xəstəlik, naxoşluq; 2) dərd, bəla.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / mərəz2 1 сущ. устар. недуг, болезнь, нездоровье. Mərəzin səbəbi причина недуга, mərəzi-laəlac неизлечимый недуг, eşq mərəzi любовный недуг 2. привычка 2 прил. борзой (тонконогий, быстрый в беге, поджарый с длинной мордой – о породе охотничьих собак). Mərəz it борзой пёс
Azərbaycanca-rusca lüğət / mərəz1 [ər.] сущ. мерез (1. хенеквал, хестевал, нахушвал, азар; 2. пер. “адет”, “вердиш” манада; 3. ругудвацран тази).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / mərəz(Bakı, Qax) paltar sərilən ip. – Yaş paltarrəri sər mərəzə
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.