* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [ər.] 1. Siyasi, iqtisadi və ya dini səbəb üzündən vətənini tərk edib başqa ölkəyə köçən və orada yaşayan adam. Siyasi mühacir. 2. Yeni yerə, yeni torpaqlara köçən və ya köçürülən adam. Vətənçin burnunun ucu göynəyən; Adamlar görmüşəm nə qədər desən; Bu vətən nisgilli mühacirlərin; Acı taleyinə acımışam mən… B.Vahabzadə.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / mühacir2 müxtəlif səbəbdən vətəndən kənarda yaşayan adam.
Azərbaycan kişi adlarının izahlı lüğəti / mühacir3 ə. 1) 622-ci ildə Məkkədən Mədinəyə köçən müsəlman; 2) bir ölkədən başqa ölkəyə köçən adam.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / mühacir2 I сущ. 1. эмигрант, эмигрантка (человек, переселившийся из своего отечества в другую страну, находящийся в эмиграции). Siyasi mühacir политический эмигрант 2. иммигрант, иммигрантка (человек, поселившийся в какой-л. стране на постоянное жительство) 3. переселенец, переселенка (человек, переселяющийся или переселившийся на новое место, на новые земли) II прил. 1. эмигрантский. Mühacir həyatı эмигрантская жизнь 2. иммигрантский. Mühacir hüquqları иммигрантские права 3. переселенческий
Azərbaycanca-rusca lüğət / mühacir1 is. émigrant m, -e f ; émigré m, -e f ; siyasi ~ émigré, -e politique ; immigrant m, -e f ; immigré m, -e f
Azərbaycanca-fransızca lüğət / mühacir1 [ər.] сущ. 1. эмигрант (са себебдиз килигна вичин ватандай маса къецепатан уьлкведиз куьч хьана фейи, гьана яшамиш жезвай кас); 2. цӀийи чкадиз, цӀийи чилерал масанай куьч хьана ацукьнавай ва я куьчарна ацукьарнавай кас.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / mühacir