müsafir sözü azərbaycan dilində

1 is. [ər.] 1. Səfər edən, səfərə gedən; səyahətə çıxan adam; səyahətçi. Keçdi çox illər, olmadı orda; Bir müsafir gəlib sirab olsun. A.Səhhət. 2. Mehmanxanalarda, karvansaralarda və s.-də müvəqqəti yaşayan adam. Tiflisdə İsmailiyyə mehmanxanasının üçüncü nömrəsinə iki nəfər müsafir düşmüşdü. C.Məmmədquluzadə. Geniş pilləkənlərlə üzüaşağı müsafirlər düşürdülər. S.Rəhimov. // Qonaq. İndi yanımca gəl, yapış əlimdən; Bir Muğan qızına müsafir gedək. S.Vurğun. Dostum, sənin yüz kərə olmuşam müsafirin; Durur ayaq izlərim torpağında, daşında. S.Rüstəm. Əziz müsafir üçün hərə bir tədarük görmüşdü. Mir Cəlal. □ Müsafir etmək – birini qonaq saxlamaq. [Seyyid:] Xof etmə, bacı, sən mən seyidi müsafir etdin. S.S.Axundov. Müsafir otağı – qonaq otağı. [Ərən:] Haman qullar xörəkləri müsafir otağına daşımağa başladılar. Çəmənzəminli.

2 səfər edən, səfərə gedən; səyahətçi; qonaq.

3 ə. 1) səfər edən; yolçu; 2) qonaq, mehman.

1 Ərəbcə səfər, səfir sözü ilə qohumdur. “Səfərə çıxan” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

1 qonaq — mehman

2 müsafir bax 1. səyyah, səyahətçi; 2. qonaq

1 1. путешественник; 2. гость; 3. гостевой; 4. пассажир; 5. пассажирский;

2 сущ. устар. 1. путешественник, путник 2. приезжий 3. гость. Müsafir olmaq быть гостем у кого-л. где-л

1 i. 1. traveller; 2. guest; 3. passenger

1 is. voyageu//r m, -se f ; visiteu//r m, -se f ; hôte m, -sse f ; convive m, f

1 [ər.] сущ. муьсафир (1. сефер ийизвай, сефердиз фенвай; сиягьатдиз экъечӀнавай кас; сигьатчи; 2. мугьманханайра, карвансарайра вахтуналди яшамиш жезвай кас; мугьман; müsafir etmək мугьман авун, мугьманрун, илифрун; müsafir otağı тавкӀвал, мугьманд(ин) кӀвал).