* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 [ər.] 1. Olmayan, hazır olmayan, gəlməmiş, gözdən uzaqda olan (hazır müqabili). Bu gün məktəbdə bir nəfər də olsun, qaib yoxdur. □ Qaib olmaq – yox olmaq, gözdən itmək. O gündən kim, gözümdən qaib olmuş mahi-rüxsarın; Olubdur çeşmimə tarik yeksər bu cahan sənsiz. S.Ə.Şirvani. İyirmiiyirmi beş igid hərəsi bir at eşiyə çəkib çaparaq mindilər və qaib oldular. C.Məmmədquluzadə. Ceyran söz anlar kimi, sıçrayıb, meşədə qaib olur. Çəmənzəminli. 2. Qrammatikada: üçüncü şəxs, haqqında danışılan şəxs. Azərbaycan dilində “o” qaib əvəzliyidir.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / qaib1 QAİB – ZÜHUR Ceyran söz anlar kimi sıçrayıb meşədə qaib olur (Çəmənzəminli); Gecmi, tezmi bilməm, amma həqq edər bir gün zühur (M.Hadi).
Azərbaycan dilinin antonimlər lüğəti / qaib2 прил. 1. отсутствующий 2. исчезнувший, скрывшийся, не пришедший, не явившийся куда-л. 3. в грамматике: третье лицо (лицо, не участвующее в речи); qaib olmaq исчезать, исчезнуть
Azərbaycanca-rusca lüğət / qaib1 sif. absent, -e ; 2) disparu, -e. qaibanə zərf. par correspondance
Azərbaycanca-fransızca lüğət / qaib1 [ər.] сущ. 1. авачир, гьазур тушир, татанвай, чкадал алачир; // qaib olmaq квахьун, вилерикай квахьун; 2. грам. пуд лагьай кас, ихтилат никай физватӀа гьам; qaib əvəzliyi ам (тӀварцӀиэвез).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / qaib