* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [ər.] Yaxın və Orta Şərq ölkələrində geniş yayılmış uzunsov dördbucaq taxta üzərində gərilmiş simlərdən ibarət musiqi aləti.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / qanun2 is. [ər. əsli yun.] 1. İctimai və hüquqi münasibətlərin hər hansı bir sahəsini nizama salmaq üçün dövlət tərəfindən müəyyən edilən qərar, nizamnamə. Seçki qanunu. Əmək haqqında qanunlar. Cəza qanunu. Qanun üzrə hərəkət etmək. Qanunu pozanlar məsuliyyətə cəlb olunurlar. Vergi haqqında qanun. □ Qanun xaricində rəs. hüq. – qanunların himayə və mühafizəsi xaricində. Qanuna salmaq – bir şeyə qanuni, rəsmi bir şəkil vermək. Qanuni-əsasi köhn. – əsas qanun, konstitusiya. [Mehman] qanuniəsasidən başlayaraq … vətəndaşlara verilən böyük hüquqlardan danışdı. S.Rəhimov. // Ciddi əmr, hökm, buyuruq. Şad olmayın, ey sevgili millət vükəlasi; Osmanlıda cari ola qanuni-əsasi! M.Ə.Sabir. 2. Hamı üçün məcburi olan üsul, nizam, qayda. Əxlaq qanunları. İmla qanunları. 3. Obyektiv aləmin hadisələri arasında müəyyən qaydada təzahür edən zəruri əlaqə və qarşılıqlı asılılıq, səbəb və nəticə arasında mövcud olan daxili əlaqə. İctimai inkişaf qanunları. Təbiət qanunları. Təfəkkür qanunu. – Amma təbiət öz qanununu əvvəl-axır yeritdi. C.Məmmədquluzadə.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / qanun3 QANUN1 ə. əsli y. 1) qayda; 2) ictimai və hüquqi münasibətlərin hər hansı sahəsini nizama salmaq üçün dövlət tərəfindən müəyyən edilən və hamı üçün məcburi olan nizamnamə; 3) üsul, nizam. Qanuni-əsasi əsas qanun, konstitusiya. QANUN2 ə. əsli y. bəzi Şərq ölkələrində mizrabla çalınan musiqi aləti.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / qanun4 \ – hadisələrin mühüm daxili və sabit əlaqəsi olub, onların müəyyən qaydada dəyişilməsini şərt-ləndirir. Hadisələr arasında sistemli olaraq bir əlaqəni təyin edən və bir şeyin vacibliyini dilə gətirən ümumi hökm. Hadisələrin gedişatında fövqəladəliyə yer verməyən, dəyişməzlik və məcbu-rilik göstərən qayda.
Fəlsəfə terminlərinin izahlı lüğəti / qanun5 1) sabit, möhkəm, dəfələrlə təkrarlanan hadisə və ya proses; 2) cari prosesə və ya hadisəyə xas olan daxili, mahiyyətli, zəruri səbəb-nəticəli, daimi və ən ümumi qarşılıqlı əlaqəli ifadə; 3) ictimai və hüquqi münasibətlərin hər hansı bir sahəsini nizama salmaq üçün qələm kimi kəsilmiş nazik çubuq və ya çilik calamaq, əkmək üçün məcburi olan üsul, nizam, qayda; 4) obyektiv aləmin hadisələri arasında müəyyən qaydada təzahür edən zəruri əlaqə va qarşılıqlı asılılıq, səbəb və nəticə arasında mövcud olan daxili əlaqə; 5) sözün geniş mənasında normativ hüquqi aktların, dövlət tərəfindən müəyyən edilmiş ümumi-məcburi qaydaların hamısı; 6) hüquqda ali dövlət hakimiyyət orqanının müəyyən olunmuş qaydada qəbul etdiyi yüksək hüquqi qüvvəyə malik olan normativ aktı; digər dövlət orqanları və ictimai təşkilatların aktlarına münasibətdə ali hüquqi qüvvəyə malikdir. O, müasir cəmiyyətdə hüquqi ifadənin formasıdır.
Elmi̇ fəali̇yyətdə i̇sti̇fadə olunan əsas termi̇nlər / qanun1 QANUN I is. [ ər. ] Hamı üçün məcburi olan üsul, qayda, hökm. Deyirlər, yatacaq yenə mədənlər; Sizin qanunda da yoxdur bir kəsər (S.Vurğun). QANUN II is. [ ər. ] Bəzi Şərq ölkələrində uzunsov dördbucaq taxta üzərində gərilmiş simlərdən ibarət musiqi aləti.
Azərbaycan dilinin omonimlər lüğəti / qanun2 1 сущ. закон: 1. установленное высшим органом государственной власти общеобязательное правило, постановление. Əsas qanun основной закон (конституция), seçki qanunu избирательный закон, dövlət planı haqqında qanun закон о государственном плане, qanunları yerinə yetirmək исполнять законы, qanuna görə по закону, согласно закону, qanun əsasında на основании закона, qanuna salmaq подвести под закон, узаконить, qanunlar külliyyatı свод законов, qanuna əsaslanmaq основываться на законе, qanunverən законодатель, qanun layihəsi законопроект, qanunu pozan нарушитель закона, qanunu bilməmə незнание закона, qanun elan etmə обнародование закона, qanuna ələvə дополнение к закону, qanun tələblərinin yerinə yetirilməsi выполнение требований закона, qanun üzrə vərəsəlik наследование по закону, qanuna riayət etmə соблюдение закона, qanunun geriyə qüvvəsi обратная сила закона, qanunların təfsiri толкование законов, qanundan çıxarma (çıxartma) исключение, изъятие из закона, qanuna uyğun olaraq согласно закону, qanun əsasında на законном основании 2. строгое, обязательное предписание. Dövlət planı hər kollektiv üçün qanundur государственный план – закон для каждого коллектива; onun dedikləri bizim üçün qanun idi его слова были для нас законом, yazılmamış qanun неписаный закон 3. объективно существующая связь между явлениями. Təbiətin qanunları законы природы, ictimai inkişaf qanunları законы общественного развития; cazibə qanunu закон тяготения; qanundan kənar elan olunmaq объявляться, быть объявленным вне закона, qanundan kənar sayılmaq считаться вне закона, qanun adından именем закона, qanun naminə во имя закона, qanun deyil kim üçün не указ к ому 2 сущ. муз. см. qanon
Azərbaycanca-rusca lüğət / qanun1 i. law; seçki ~u electoral law; təbiət ~u law of nature; ictimai inkişaf ~u the law of social development; ~un gücü force of law; ~u pozmaq to break* the law, to violate the law; ~ qarşısında bərabər olmaq to be* equal before the law; ~a görə according to law; ~ naminə in the name of the law; ~dan kənar elan etmək to outlaw (d.), to declare unlawful (d.); ~a salmaq to legalize (d.), to make* lawful (d.); ~a riayət etmək to observe laws, to keep* within the law; ~un aliliyi pre-eminence of law; ~un aliliyini təmin etmək to ensure the pre-eminence of law
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / qanun1 is. loi f ; əsas ~ loi fondamentale ; seçki ~u loi électorale ; ~ layihəsi projet m de loi ; ~u pozmaq violer vt (transgresser vt) la loi ; ~ naminə de par la loi, au nom de la loi
Azərbaycanca-fransızca lüğət / qanun1 [ər.] сущ. Мукьвал ва Юкьван РагъэкъечӀдай патан уьлквейра гзаф чкӀанвай яргъишуькӀуь кьудпипӀен кьулунин винел чӀугунвай симерикай ибарат музыкадин алат.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / qanun2 [ər. əsli yun.] сущ. къанун (1. устав; къарар; // qanuni-əsasi куьгьн. асас къанун, конституция (дибдин къанунрин кӀватӀал); // эмир, гьукум, буйругъ; 2. закон; къайда; низам (вири патал мажбури тир); əxlaq qanunları ахлакьдин къанунар; // təbiət qanunları тӀебиатдин къанунар).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / qanun