* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [ər.] 1. Birinin (özü olmadığı halda) haqqında danışma, yaxud əleyhinə söz söyləmə, dalınca danışma. Məcalı qeybətə olmaz o kəs ki, əhli-sənətdir. S.Ə.Şirvani. Gecəgündüz işi qeybət o cahil qızların, Möcüz! Əgər vaiz qoya məşğul olarlar elm ilə qızlar. M.Möcüz. □ Qeybət etmək (eləmək, qırmaq) – birinin (özü olmadığı halda) sözünü danışmaq, haqqında söz söyləmək, dalınca danışmaq. Dalda qeybət, üzdə səna etmərəm; Gizli söyüş, zahir dua etmərəm. M.Ə.Sabir. [Yaqub] …oyun əsnasında onun mədənində xidmət edən əski mühəndisi haqqında qeybət edərdi. B.Talıblı. Sahildə qızlar, gəlinlər toplanıb onun-bunun qeybətini qırırdılar. M.Hüseyn. 2. Meydanda olmama, qaib olma, qaiblik. Ol gün ki, yox idi məndə qüdrət; Qıldın mənə qeybətimdə rəğbət. Füzuli.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / qeybət2 ə. 1) birisinin ardınca söz söyləmə, onun əyərəskiyini danışma; 2) ortalıqda olmama, gözdən gizli olma, hazır olmama; qayiblik.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / qeybət1 1. заочное осуждение; 2. злословие, хула; 3. дрязги; 4. сплетня, пересуды, шушуканье; 5. ябеда;
Azərbaycanca-rusca lüğət / qeybət2 сущ. пересуды, сплетни, недоброжелательное обсуждение чьего-л. поведения, злословие. Qeybətə qurşanmaq предаваться злословию, boş qeybət пустое злословие ◊ qeybət qırmaq (eləmək) заниматься сплетнями; qeybətini qırmaq kimin перемывать косточки к ому
Azərbaycanca-rusca lüğət / qeybət1 i. gossip, tittle-tattle; (qərəzli) piece of scandal; ~ etmək / qırmaq to gossip, to tittle-tattle; (qərəzlə) to talk scandal
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / qeybət1 is. commérages m pl ; cancans m pl ; potin m, caquet m ; bavardage m, clabaudage m, médisance f
Azərbaycanca-fransızca lüğət / qeybət1 [ər.] сущ. 1. гъибет (са кас вич алачир гьалда адакай пис рахун, кьулухъай рахун, кьулухъай луькӀуьнун, масадакай пис рахун); // qeybət etmək (eləmək, qırmaq) гъибет авун, са кас вич алачир гьалда адакай пис рахун, кьулухъай рахун, кьулухъай луькӀуьнун; жакьун (рах.); 2. тахьунухь, алачирвал (майдандал, аквадай чкадал, арадал).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / qeybət