* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [fars.] : süng eləmək – bütünlükdə var-yoxunu əlindən çıxarmaq, yox etmək, dağıtmaq, yoxa çıxarmaq, müflis etmək. Süng olmaq – var-yoxu əlindən çıxmaq, yoxa çıxmaq, yox olmaq, müflis olmaq. Süngə çəkmək – bax süng eləmək. [Nəbi:] Cəbi, sən öləsən, bu gecə ağan Mehdi bəyi tamam süngə çəkiblər. S.S.Axundov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / süng1 устар. в сочет. süng eləmək, süng çəkmək разорять, разорить; süng olmaq разоряться, разориться
Azərbaycanca-rusca lüğət / süng1 [fars.] сущ.: süng eləmək авай-авачир вири гъиляй акъудун, кьурал акъудун, кӀудун; süng olmaq авай-авачир вири гъиляй акъатун, кьурал акъатун, кӀватун; süngə çəkmək кил. süng eləmək.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / süngsüng eləməx’: (Qarakilsə, Ordubad) müflisləşdirmək, iflasa uğratmaq, yoxsullaşdırmaq. – Bılar lap məni süng elədi (Ordubad) ◊ Süngə çıxartmaq (Salyan) – müflisləşdirmək, iflasa uğratmaq, yoxsullaşdırmaq. – Qolçomağları süngə çıxartdılar. Süng iləmağ (Quba) – b a x süng eləməx’. – Bu uşağlar məni süng iləyibəni quydular. Süng olmağ (Bakı, Gədəbəy, İsmayıllı, Qazax, Ucar) – müflisləşmək, iflasa uğramaq, yoxsullaşmaq. Süng ulmağ (Quba) – b a x süng olmağ. – U, işdən çıxannan so:ra lap süng ulubəni qalıb
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.