* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
2 is. [ər.] köhn. Dava, müharibə, vuruş, döyüş. Ağız açıb göylər belə heyran qaldı bu cəngə! S.Rüstəm. □ Cəng etmək – müharibə etmək, vuruşmaq, döyüşmək. Dördüncü otağın divarlarında Şahnamədə yazılan İranın qədim pəhləvanlarının və Mazandaran divlərinin surəti yazılmışdı ki, bir-birilə cəng edirdilər. M.F.Axundzadə. Od, tüstü içində etmişəm cəng; Heç olmamışam bu növ diltəng. A.Səhhət.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / cəng3 f. vuruş, döyüş, dava. Cəngi-məğlubə qanlı döyüş, vuruş.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / cəng1 CƏNG I is. [ fars. ] Vuruş, döyüş. Düzəldirlər top, tüfəng; Etmək üçün yarım cəng (M.Müşfiq). CƏNG II is. Mis qabın hava ilə təmasda olması nəticəsində qaralması.
Azərbaycan dilinin omonimlər lüğəti / cəng2 1 сущ. устар. 1. война; сражение, битва, бой. Cəng meydanı поле боя, поле сражения, cəngə girmək вступить в бой 2. разг. спор; ссора, драка; cəng etmək (eləmək): 1) воевать, вести войну, сражаться, биться 2) разг. спорить, ссориться, драться 2 сущ. патина (зеленоватокоричневый налёт, тончайшая плёнка, образующиеся на предметах из меди, бронзы в результате окисления и т.п.); окись на медной посуде; cəng vermək патинировать (путем искусственного окисления вызывать на медных и бронзовых изделиях появление патины, чтобы придать им вид старинных); cəng verilmək патинироваться, быть патинированным; cəng atmaq покрываться, покрыться окисью меди
Azərbaycanca-rusca lüğət / cəng2 [fars.] сущ. куьгьн. женг, дяве, кукӀун; cəng etmək женг чӀугун (авун, тухун), дяве авун, кукӀун.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / cəng