* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [ər.] 1. Bir şeyin xarici tərəfi, üst tərəfi, üz tərəfi. Yer kürəsinin səthi. Taxtanın səthi. 2. Səviyyə. Pəncərənin yarısı küçənin səthindən aşağı olduğu üçün bütün zibilləri yel daşıyıb, buraya toplardı. Çəmənzəminli. // riyaz. Həndəsi cismi digər cisimdən və ya xarici fəzadan ayıran hədd, hüdud.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / səth2 ə. bir şeyin üst tərəfi, üz tərəfi.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / səth3 ру поверхность en surface de Oberfläche fr surface es superficie it superficie
Günəş energetikası terminləri lüğəti / səth2 I сущ. поверхность: 1. наружная сторона чего-л. Ayna səth зеркальная поверхность, düz səth ровная поверхность, hamar səth гладкая поверхность, Ayın səthi поверхность Луны, Yerin səthi поверхность Земли; dənizin səthi поверхность моря 2. мат. граница, отделяющая геометрическое тело от внешнего пространства или от другого тела. Səthlər nəzəriyyəsi теория поверхностей II прил. 1. поверхностный. геол. Səth qatı поверхностный слой, səth terrası поверхностная терраса, səth yataqları поверхностные месторождения, səth suları поверхностные воды 2. плоскостный. геогр. Səth eroziyası плоскостная эрозия, səth yuyumu плоскостный смыв; мед. səth kəsiyi плоскостный срез
Azərbaycanca-rusca lüğət / səth1 i. surface; yer kürəsinin ~i the earth’s surface; dənizin ~i the sea’s surface; ayın ~i the moon’s surface
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / səth1 [ər.] сущ. 1. ччин; винел пад; ччин пад; къеце пад (ччилин, цин, кьулунин ва мс.); 2. мат. геометриядин тело маса телодикай ва я къецепатан пространстводикай ччара ийизвай сергьят.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / səth