* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 sif. və zərf [ər.] klas. Zərif, incə, füsunkar, məlahətli, qəşəng. Zar ağlar ikən bu rəsmə ol mah; Bir türfə səda eşitdi nagah. Füzuli. Tazə gəlin kimi bəzəndi Bakı; Çox türfə bəzənib-düzəndi Bakı. Ə.Cavad.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / türfə3 ə. 1) tapılmayan, nadir, misli-bərabəri olmayan; 2) qəribə, əcaib.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / türfə1 Ərəbcə “az tapılan”, “zərif” “çox gözəl” deməkdir. Cəm forması tərafət sözündən ibarətdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / türfə1 I прил. поэт. очаровательный, обаятельный, прелестный. Türfə səs (səda) пленительный голос, türfə gözəllər очаровательные красавицы II нареч. обаятельно, прелестно, прекрасно, красиво. Türfə bəzənmək быть одетым красиво
Azərbaycanca-rusca lüğət / türfə1 [ər.] прил., нареч. клас. зериф, иер, гуьзел; рикӀиз хуш, ширин (мес. ван).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / türfə