* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. 1. Nişanalma, nişanlama, qarovullama. 2. sif. bax tuşatan, tuşvuran. [Qoca:] Belə tuşqul atıcı mən görməmişəm, qarovullamağı da çox uzaq çəkmədi, amma yenə düz vurdu. A.Divanbəyoğlu.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / tuşqul1 “Xosrov və Şirin”in tərcüməsində işlədilib. Tuş qıl kimi olub, sonra qıl şəkilçiyə çevrilib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / tuşqul1 сущ. 1. туьш кьун, лишан кьун, лишандиз къачун, къравулдик кутун; 2. прил. кил. tuşatan, tuşvuran.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / tuşqulI (Gəncə) sərrast, düz. – O, yaman tuşqul atır II (Başkeçid, Qazax) hədəf, nişan. – Gəlin bu daşı tuşqul qoyax, görəx’ yalameynan kim vura biləjəx’
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.