* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. Dağlardan, qayalardan, ümumiyyətlə, hündür yerlərdən qopub düşən qar, daş, qaya, torpaq koması. Birdən ordan qar uçqunu uçdu; Bərk səsilə guruldayıb düşdü. A.Səhhət. Dörd il əvvəl bu ailənin Hənifə adlı böyük qızı gilabı qazdığı yerdə uçqun altında qalıb həlak olmuşdu. Ə.Əbülhəsən.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / uçqun3 yamacda süxur kütləsinin qoparaq aşağıya düşməsi. U. sürüşmə və töküntü materiallarının qravitasion yerdəyişməsinə aiddir. Dağlarda ana süxurlarda baş verən uçqunlarla yanaşı qar uçqunları, sıldırım yamaclardakı asılı buzlağın qurtaracağında buzlaq uçqunu da baş verir. обвал rockfall
Geomorfoloji̇ termi̇nləri̇n i̇zahli lüğəti̇ / uçqun1 UÇQUN I is. Dağın sürüşməsi. Görürsən bir anda dağ dərəsində; Uçqunlar özgə bir həyat yaradır (M.Araz). UÇQUN II f. Əsmək, titrəmək. Hava bərk soyuq olduğundan o uçqunurdu.
Azərbaycan dilinin omonimlər lüğəti / uçqun2 I сущ. обвал: 1. падение большой оторвавшейся от чего-л. массы. Qar uçgunu снежный обвал 2. груда камней, земли, лавина снега, обрушившаяся с гор II прил. обвалистый. Uçqun qayalar обвалистые скалы
Azərbaycanca-rusca lüğət / uçqun1 i. landslide; collapse; divar ~u collapse of a wall; qar ~u snow-slip, avalanche, snow-slide amer.
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / uçqun1 сущ. цӀвер, дагъдай ва мс. кьакьан чкадай уьцӀена аватай накьв, къван, жив ва мс.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / uçqun