* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [ər.] 1. Köhnə məişətdə: toy və yas məclislərini idarə edən şəxsə verilən ad. Son zamanlaradək Kəblə Nəsiri məhəllənin xeyir və şərində “xəlfə” görmək olardı. S.Hüseyn. Dərhal xəlfə ağ qalaylanmış mis satıllarda şərbət, əlində gülabzən, camaat ilə bir yerdə küçəyə çıxardı. H.Sarabski. 2. bax xəlifə 2-ci mənada.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / xəlfə2 toy və yas mərasimlərini idarə edənlərə verilən ad.
Azərbaycan kişi adlarının izahlı lüğəti / xəlfə3 ə. 1) məclisə başçılıq edən adam; 2) molla məktəbində: mollanın şagirdlərdən olan köməkçisi.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / xəlfə2 сущ. в прошлом: 1. распорядитель (лицо, руководящее свадебными и траурными церемониями) 2. староста (в духовных школах)
Azərbaycanca-rusca lüğət / xəlfə1 [ər.] сущ. 1. куьгьн. межлис идара ийидай кас (мехъерин ва я ясдин); 2. кил. xəlifə 2).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / xəlfə(Zəngilan) samovarın üstündə buxar çıxan deşiyin qapağı. – Samavarın xəlfəsin aş, qəyni:b tökülər
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.